van Laos naar Vietnam!
Door: Petra
Blijf op de hoogte en volg Petra
10 November 2009 | Vietnam, Hanoi
Hi!
Ik ben alweer bijna een week in Vietnam, hier de update van de laatste dagen Laos en de eerste dagen Vietnam! Alvast de waarschuwing dat het een wat langere update is dan normaal...want het is nu van anderhalve week i.p.v. 1 week
Zaterdag 31 oktober was onze laatste avond in Luang Prabang en het was de bedoeling om naar een van de vele Halloweenparties te gaan....maar dat feest ging niet door! Want de noodles die ik in de middag had gegeten hadden me een voedselvergiftiging gegeven en ik heb de hele avond staan overgeven.
Zondagochtend voelde ik me gelukkig weer beter, en dat was maar goed ook want we gingen voor acht uur lang een busje in op een weg met nogal veel bochten. Om half 10 vertrokken we vanuit Luang Prabang met nog zeven andere mensen, de rit ging goed totdat we 50km voor Udomxay (de lunchstop) pech kregen. We reden door de bergen en waren aan een stuk afdaling begonnen toen een van de remmen afbrak, nou niet bepaald handig als je daalt! Gelukkig was de chauffeur ook een goede monteur en had een van de mannen in het busje er ook wel wat verstand van dus wiel eraf gehaald, de afgebroken remschijf teruggevonden op de weg en na wat werk weer terug weten te plaatsen (het overgebleven deel wat later nog in de auto lag probeerde ik maar niet teveel over na te denken haha), en een half uur later reden we weer verder. Na een lunchstop in Udomxay ging de reis verder en stonden we om 6 uur 's avonds in Luang Nam Tha. Dit is een klein plaatsje aan de grens met China en iedereen komt er voor jungletrekkings en kayakken. Omdat het wat meer in het noorden ligt koelt het 's avonds flink af, ik ben geen kou meer gewend en bevroor bekant, en dat met waarschijnlijk maar 10-15 graden haha
Maandag 2 november hebben we mountainbikes gehuurd en zijn we de omgeving rond gaan rijden. Eerst naar een waterval en onderweg daar naartoe reden we door kleine villages, heel leuk allemaal. Daarna naar een tempel geweest en een groot rondje om het dorp heengereden voordat we gingen lunchen en de fietsen terugbrachten. De rest van de middag lekker lui geweest; boek lezen, kayaktour boeken en internetten. 's Avonds films op tv gekeken in het hotel want het is een klein dorpje waar in de avond ook helemaal niks te doen is.
Dinsdag 3 november gingen we kayakken, om 9 uur vertrokken we met Xai, de eigenaar van de travel agency en onze gids voor de dag. We waren maar met zijn tweeen dus dat was een relaxte private tour hihi Jenny is een ervaren kayakster dus ging achter en ik zat voor, het grootste deel van de tijd heeft Jenny al het peddelen gedaan en maakte ik alle foto's en filmpjes, prima teamwork! Na 2km van de start stopten we bij een minority village, en de kinderen verstopten zich in het begin voor ons maar Jenny had kleurpotloden meegenomen om te geven en toen het woord rond was rende het hele dorp op ons af hahaha. De kinderen waren zo ongelooflijk leuk en lief, en ook helemaal blij met de kleurpotloden. Na een half uur gingen we weer verder de rivier op, sommige delen waren rapids en ik zat voorin dus flash al het water op mij! In totaal hebben we 20km gekayaked en werden we op het eindpunt met een tuktuk teruggebracht naar Luang Nam Tha, daar waren we om half vijf weer op de hotelkamer. De rest van de avond weer internet, tv kijken en de spullen inpakken.
Vorige week woensdag begon onze lange reis om naar Sapa in het noorden van Vietnam te komen. We vertrokken om kwart voor negen van Luang Nam Tha naar Udomxay, dit was een rit van drie uur op ontzettend slecht wegdek, waardoor het drie uur lang continue heen en weer hobbelen was, geen gein er was geen seconde van stilzitten tussen!! In Udomxay moesten we ruim drie uur wachten op de volgende bus die ons naar Muang Khoua bracht, aan de grens met Vietnam. Dat wachten vond ik niet erg want had geen zin gelijk in weer een hobbelend ritje te stappen. De rit naar Muang Khoua duurde drie uur en het was er een met veel stof en weer slecht wegdek. In het busje zaten ook Justine (Zwitserland), Caroline (Duitsland), Mark (Frankrijk), Michael (Zwitserland), en Jake (Australie). Samen met hun zijn we bij een guesthouse ingechecked en hebben we de rest van de avond met zijn allen Whiskey gedronken (Jenny en ik hadden nog een fles in onze tas zitten) en zitten kletsen.
Donderdag vertrokken Jenny en ik samen met Michael en Jake om 6 uur 's ochtends naar Dien Bien Phu, net over de grens in Vietnam, en in het busje ontmoette we Hannah uit Duitsland. Het busje was er een met maar weinig ruimte tussen de stoelen, zelfs ik met me korte benen paste niet tussen de stoelen en heb schuin moeten zitten. Verder was het weer een rit met veel bochten, slecht wegdek, veel stof, en vaak stoppen door wegwerkzaamheden of een truck voor ons die de weg blokeerde met pech. Na vijf uur rijden kwamen we aan bij de grens van Laos en kregen we de exit-stempel, daarna nog een stukje rijden naar de Vietnamese grens waar ze net lunchpauze hadden en we drie kwartier moesten wachten. Eventjes de benen strekken en genieten van het niet in het busje zitten dus! De stempels voor Vietnam zaten al snel in het paspoort en de rit naar Dien Bien Phu kon verder gaan. Het duurde nog zo een drie uur op kronkelwegen door de bergen voordat we er waren. Het is een plaatsje dat puur als stopover voor de grensovergang word gebruikt, verder is er niks te beleven. De middag dus maar wat rondgelopen, gegeten, busticket naar Sapa gekocht en op de kamer gehangen.
Vrijdag was de laatste lange busdag van de drie dagen durende rit naar Sapa en ik kan je vertellen dat het de ergste rit in me hele reis was tot nu toe!! Om 6 uur 's ochtends vertrokken we (Jenny, Michael, Jake, Hannah en ik) met een busje dat een tikkie ruimer was dan de vorige maar nog steeds weinig ruimte tussen de stoelen. Kort samengevat was dit de 11 uur durende buservaring van deze dag: alleen maar stofhappen door de zandwegen, kronkelen door de bergen, tigduizend wegwerkzaamheden die de weg blokeerde en alles vertraagde, blerrende karaokemuziek die ik met me MP4 speler maar net kon overstemmen, en een niet echt vriendelijke buschauffeur want er werd gestopt voor elke lokale die de bus in of uit wou of wanneer hun moesten plassen maar als wij om een plaspauze langs de weg vroegen werden we genegeerd, en dat is geen elf uur lang vol te houden!! De opluchting bij de aankomst in Sapa was dan ook megagroot bij iedereen! 's Avonds met zijn allen gaan eten en in de H'mong Sisters Bar gedronken en pool gespeeld.
Zaterdag wou ik maar een ding doen: helemaal NIKS! Na drie dagen in bussen gezeten te hebben op zulke slechte wegen was ik kapot en de rest dacht er net zo over. We zijn met zijn vijven de markten in Sapa afgegaan en hebben toen May ontmoet, een meid van 21 die van de Red Dzao hill tribe is en ons uitnodigde in haar dorp voor de volgende dag. 's Avonds weer een leuke meid ontmoet, dit keer de 16-jarige Ha van de Black H'mong hill tribe waar we een tijd mee hebben staan kletsen en veel te weten zijn gekomen over haar cultuur. Daarna naar de H'mong Sisters Bar gegaan.
Zondagochtend vertrokken we om half 10 op de voet met May naar haar village. Het was een tocht van 13 km door en langs prachtige rijst-terrassen, helaas is het een maand geleden allemaal geoogst en is het i.p.v felgroen nu bruin. Ontzettend jammer maar je kan helaas niet op elke plek op het juiste moment zijn.... Om 1 uur 's midags kwamen we aan bij de Homestay waar we de nacht verbleven en na het droppen van de spullen liepen we naar het huis van May en door de rest van het dorp. 's Avonds kregen we heerlijk eten in de homestay en hebben we op het balkon een tijd zitten kletsen voordat we gingen slapen.
De volgende dag was er een bruiloft, en het was een arranged marriage dus de bride to be werd afgeschermd door een speciaal hoofddeksel dat met heel veel doeken werd gedrapeerd zodat ze niet te zien was. Zij gaat dan de rest van de middag in het huis waar het feest is in een apart kamertje zitten en niemand mag haar zien. Daar moet ze de hele nacht blijven en dan de volgende ochtend om 6 uur trouwt ze. Ze is 21 en voordat het hoofddeksel erop ging zag ik haar, en ze leek wel wat nerveus, had echt voor geen goud in haar schoenen willen staan! Na het eten en drinken met de vele mensen op het feest (May kende hun allemaal) gingen Jenny, Michael, Hannah en ik weer terug naar Sapa. Jake bleef de nacht voor het feest. Michael en Hannah vertrokken die avond met de trein naar Hanoi, dus Jenny en ik hebben na het eten op de kamer gehangen maar ik kon me ogen niet open houden en lag om negen uur al te slapen.
Gisteren hebben Jenny en ik een motorbike gehuurd, het was een semi-automatic dus ik ging mooi bij Jen achterop want heb geen idee hoe zo een ding werkt. We hebben tot half vier 's middags heel de omgeving van Sapa rondgereden en heerlijk onze tijd genomen, vaak gestopt voor foto's van het uitzicht en gewoon genoten van al het moois om ons heen. Jake kwam niet veel later dan ons weer terug bij het hotel en toen zijn we gelijk de treintickets naar Hanoi gaan kopen. 's Avonds de backpacks inpakken, nog een keertje over de markt lopen en in de H'mong Sisters Bar gezeten waar ook Ha weer te vinden was, we zien haar meerdere keren per dag op straat en 's avonds in de bar en het is altijd weer gezellig kletsen!
Vandaag is het onze laatste dag in Sapa. Om half vijf vanmiddag vertrekken we naar Lao Cai, de plaats waarvan de nachttrein naar Hanoi vanavond om half acht vertrekt. En als het allemaal volgens schema gaat komen we daar om 4 uur 's ochtends aan en zien we Hannah en Michael weer om dan om 8 uur morgenochtend gelijk door te gaan naar Halong Bay met zijn vijven. Ik weet niet precies wat het is (sorry ik ben geen grote inlezer van de Lonely Planet en wil niet altijd weten waar ik heenga ;) ) maar schijnt allemaal heel mooi te zijn, ik zal het wel zien het is een grote verrassing en dat vind ik prima!!
En verder:
- Vind ik dat het noorden van Laos een hele mooie scenery heeft met de vele bergen, er doorheen rijden is alleen wel wat minder ;)
- Merkte ik bij aankomst in Vietnam al gelijk dat het hier een stuk minder relaxed en rustig is dan in Laos
- Heb ik vanwege de kou in het noorden van Laos en hier in Sapa onder een deken geslapen, en na al die maanden is dat toch wel erg fijn!
- Betalen ze in Vietnam met de Vietnamese Dong, weer een nieuwe currency om mee te leren rekenen, ik word nog een rekenwonder van deze reis haha
- Werd ik in de bus he-le-maal gek van de vreselijke karaoke muziek, niet om aan te horen!!
- Drinken ze hier de Ricewine en hebben wij op de bruiloft ook moeten toosten, het is sterke shit tussen de 30-60% alcohol...het brandde me slokdarm bekant weg!
- Zijn de verschillende hilltribes in Sapa super interessant om te zien en hebben we al met een aantal leuke gesprekken gehad (zoals May en Ha) en probeerden ze ons niks te verkopen maar wouden ze serieus gewoon kletsen.. De meerderheid is namelijk giga opdringerig en proberen je continue dingen te verkopen, dit is soms wel wat irriterend
- Hebben ze hier de raarste toeters ooit, een toeter die dan in verschillende toonhoogstes wegechood...raar geluid! Verder doen ze hier niet aan afremmen als er iets of iemand op de weg is, nee gewoon kneiterlang blijven toeteren en totaal niet uitwijken. Jenny en ik hebben dus mooi flink getoeterd toen we een motorbike hadden, do as the locals do haha!
- Vond ik het heel gek om een arranged marriage te zien, vooral omdat die meid volledige angst in haar ogen had... Maar gelukkig is het wel toegestaan voor hun om te scheiden als ze na een tijd toch echt niet met elkaar overweg kunnen..
- Is de leeftijd waarop de meiden van de hilltribe trouwen en kinderen krijgen nogal jong; heb een 20-jarige meid ontmoet die al twee kinderen heeft, May is op haar 20ste getrouwd en verwacht over een paar maanden haar eerste kind, en in het dorp is het een grote kindercreche...maar het zijn wel megaschattige kinderen!! De neefjes van May waren ook heel lief en hebben we nog een tijd mee gespeeld
- Heb ik ook in Sapa weer veels teveel cadeaus en souvenirs gekocht, maar goed nog maar drie weken (helaas helaas) om er mee rond te lopen dus dat is nog wel vol te houden
- Kan ik deze keer helaas weer geen foto's toevoegen, en dat terwijl er zoveel mooie tussenzitten van de hilltribes! Tsja nog eventjes geduld dan maar voor het zien van de foto's...
- Hoop ik dat het lezen van dit megaverhaal niet te erg is geweest, ik zal de volgende keer weer gewoon van 1 week updaten en niet langer ;)
Kus,
Peet
Ik ben alweer bijna een week in Vietnam, hier de update van de laatste dagen Laos en de eerste dagen Vietnam! Alvast de waarschuwing dat het een wat langere update is dan normaal...want het is nu van anderhalve week i.p.v. 1 week
Zaterdag 31 oktober was onze laatste avond in Luang Prabang en het was de bedoeling om naar een van de vele Halloweenparties te gaan....maar dat feest ging niet door! Want de noodles die ik in de middag had gegeten hadden me een voedselvergiftiging gegeven en ik heb de hele avond staan overgeven.
Zondagochtend voelde ik me gelukkig weer beter, en dat was maar goed ook want we gingen voor acht uur lang een busje in op een weg met nogal veel bochten. Om half 10 vertrokken we vanuit Luang Prabang met nog zeven andere mensen, de rit ging goed totdat we 50km voor Udomxay (de lunchstop) pech kregen. We reden door de bergen en waren aan een stuk afdaling begonnen toen een van de remmen afbrak, nou niet bepaald handig als je daalt! Gelukkig was de chauffeur ook een goede monteur en had een van de mannen in het busje er ook wel wat verstand van dus wiel eraf gehaald, de afgebroken remschijf teruggevonden op de weg en na wat werk weer terug weten te plaatsen (het overgebleven deel wat later nog in de auto lag probeerde ik maar niet teveel over na te denken haha), en een half uur later reden we weer verder. Na een lunchstop in Udomxay ging de reis verder en stonden we om 6 uur 's avonds in Luang Nam Tha. Dit is een klein plaatsje aan de grens met China en iedereen komt er voor jungletrekkings en kayakken. Omdat het wat meer in het noorden ligt koelt het 's avonds flink af, ik ben geen kou meer gewend en bevroor bekant, en dat met waarschijnlijk maar 10-15 graden haha
Maandag 2 november hebben we mountainbikes gehuurd en zijn we de omgeving rond gaan rijden. Eerst naar een waterval en onderweg daar naartoe reden we door kleine villages, heel leuk allemaal. Daarna naar een tempel geweest en een groot rondje om het dorp heengereden voordat we gingen lunchen en de fietsen terugbrachten. De rest van de middag lekker lui geweest; boek lezen, kayaktour boeken en internetten. 's Avonds films op tv gekeken in het hotel want het is een klein dorpje waar in de avond ook helemaal niks te doen is.
Dinsdag 3 november gingen we kayakken, om 9 uur vertrokken we met Xai, de eigenaar van de travel agency en onze gids voor de dag. We waren maar met zijn tweeen dus dat was een relaxte private tour hihi Jenny is een ervaren kayakster dus ging achter en ik zat voor, het grootste deel van de tijd heeft Jenny al het peddelen gedaan en maakte ik alle foto's en filmpjes, prima teamwork! Na 2km van de start stopten we bij een minority village, en de kinderen verstopten zich in het begin voor ons maar Jenny had kleurpotloden meegenomen om te geven en toen het woord rond was rende het hele dorp op ons af hahaha. De kinderen waren zo ongelooflijk leuk en lief, en ook helemaal blij met de kleurpotloden. Na een half uur gingen we weer verder de rivier op, sommige delen waren rapids en ik zat voorin dus flash al het water op mij! In totaal hebben we 20km gekayaked en werden we op het eindpunt met een tuktuk teruggebracht naar Luang Nam Tha, daar waren we om half vijf weer op de hotelkamer. De rest van de avond weer internet, tv kijken en de spullen inpakken.
Vorige week woensdag begon onze lange reis om naar Sapa in het noorden van Vietnam te komen. We vertrokken om kwart voor negen van Luang Nam Tha naar Udomxay, dit was een rit van drie uur op ontzettend slecht wegdek, waardoor het drie uur lang continue heen en weer hobbelen was, geen gein er was geen seconde van stilzitten tussen!! In Udomxay moesten we ruim drie uur wachten op de volgende bus die ons naar Muang Khoua bracht, aan de grens met Vietnam. Dat wachten vond ik niet erg want had geen zin gelijk in weer een hobbelend ritje te stappen. De rit naar Muang Khoua duurde drie uur en het was er een met veel stof en weer slecht wegdek. In het busje zaten ook Justine (Zwitserland), Caroline (Duitsland), Mark (Frankrijk), Michael (Zwitserland), en Jake (Australie). Samen met hun zijn we bij een guesthouse ingechecked en hebben we de rest van de avond met zijn allen Whiskey gedronken (Jenny en ik hadden nog een fles in onze tas zitten) en zitten kletsen.
Donderdag vertrokken Jenny en ik samen met Michael en Jake om 6 uur 's ochtends naar Dien Bien Phu, net over de grens in Vietnam, en in het busje ontmoette we Hannah uit Duitsland. Het busje was er een met maar weinig ruimte tussen de stoelen, zelfs ik met me korte benen paste niet tussen de stoelen en heb schuin moeten zitten. Verder was het weer een rit met veel bochten, slecht wegdek, veel stof, en vaak stoppen door wegwerkzaamheden of een truck voor ons die de weg blokeerde met pech. Na vijf uur rijden kwamen we aan bij de grens van Laos en kregen we de exit-stempel, daarna nog een stukje rijden naar de Vietnamese grens waar ze net lunchpauze hadden en we drie kwartier moesten wachten. Eventjes de benen strekken en genieten van het niet in het busje zitten dus! De stempels voor Vietnam zaten al snel in het paspoort en de rit naar Dien Bien Phu kon verder gaan. Het duurde nog zo een drie uur op kronkelwegen door de bergen voordat we er waren. Het is een plaatsje dat puur als stopover voor de grensovergang word gebruikt, verder is er niks te beleven. De middag dus maar wat rondgelopen, gegeten, busticket naar Sapa gekocht en op de kamer gehangen.
Vrijdag was de laatste lange busdag van de drie dagen durende rit naar Sapa en ik kan je vertellen dat het de ergste rit in me hele reis was tot nu toe!! Om 6 uur 's ochtends vertrokken we (Jenny, Michael, Jake, Hannah en ik) met een busje dat een tikkie ruimer was dan de vorige maar nog steeds weinig ruimte tussen de stoelen. Kort samengevat was dit de 11 uur durende buservaring van deze dag: alleen maar stofhappen door de zandwegen, kronkelen door de bergen, tigduizend wegwerkzaamheden die de weg blokeerde en alles vertraagde, blerrende karaokemuziek die ik met me MP4 speler maar net kon overstemmen, en een niet echt vriendelijke buschauffeur want er werd gestopt voor elke lokale die de bus in of uit wou of wanneer hun moesten plassen maar als wij om een plaspauze langs de weg vroegen werden we genegeerd, en dat is geen elf uur lang vol te houden!! De opluchting bij de aankomst in Sapa was dan ook megagroot bij iedereen! 's Avonds met zijn allen gaan eten en in de H'mong Sisters Bar gedronken en pool gespeeld.
Zaterdag wou ik maar een ding doen: helemaal NIKS! Na drie dagen in bussen gezeten te hebben op zulke slechte wegen was ik kapot en de rest dacht er net zo over. We zijn met zijn vijven de markten in Sapa afgegaan en hebben toen May ontmoet, een meid van 21 die van de Red Dzao hill tribe is en ons uitnodigde in haar dorp voor de volgende dag. 's Avonds weer een leuke meid ontmoet, dit keer de 16-jarige Ha van de Black H'mong hill tribe waar we een tijd mee hebben staan kletsen en veel te weten zijn gekomen over haar cultuur. Daarna naar de H'mong Sisters Bar gegaan.
Zondagochtend vertrokken we om half 10 op de voet met May naar haar village. Het was een tocht van 13 km door en langs prachtige rijst-terrassen, helaas is het een maand geleden allemaal geoogst en is het i.p.v felgroen nu bruin. Ontzettend jammer maar je kan helaas niet op elke plek op het juiste moment zijn.... Om 1 uur 's midags kwamen we aan bij de Homestay waar we de nacht verbleven en na het droppen van de spullen liepen we naar het huis van May en door de rest van het dorp. 's Avonds kregen we heerlijk eten in de homestay en hebben we op het balkon een tijd zitten kletsen voordat we gingen slapen.
De volgende dag was er een bruiloft, en het was een arranged marriage dus de bride to be werd afgeschermd door een speciaal hoofddeksel dat met heel veel doeken werd gedrapeerd zodat ze niet te zien was. Zij gaat dan de rest van de middag in het huis waar het feest is in een apart kamertje zitten en niemand mag haar zien. Daar moet ze de hele nacht blijven en dan de volgende ochtend om 6 uur trouwt ze. Ze is 21 en voordat het hoofddeksel erop ging zag ik haar, en ze leek wel wat nerveus, had echt voor geen goud in haar schoenen willen staan! Na het eten en drinken met de vele mensen op het feest (May kende hun allemaal) gingen Jenny, Michael, Hannah en ik weer terug naar Sapa. Jake bleef de nacht voor het feest. Michael en Hannah vertrokken die avond met de trein naar Hanoi, dus Jenny en ik hebben na het eten op de kamer gehangen maar ik kon me ogen niet open houden en lag om negen uur al te slapen.
Gisteren hebben Jenny en ik een motorbike gehuurd, het was een semi-automatic dus ik ging mooi bij Jen achterop want heb geen idee hoe zo een ding werkt. We hebben tot half vier 's middags heel de omgeving van Sapa rondgereden en heerlijk onze tijd genomen, vaak gestopt voor foto's van het uitzicht en gewoon genoten van al het moois om ons heen. Jake kwam niet veel later dan ons weer terug bij het hotel en toen zijn we gelijk de treintickets naar Hanoi gaan kopen. 's Avonds de backpacks inpakken, nog een keertje over de markt lopen en in de H'mong Sisters Bar gezeten waar ook Ha weer te vinden was, we zien haar meerdere keren per dag op straat en 's avonds in de bar en het is altijd weer gezellig kletsen!
Vandaag is het onze laatste dag in Sapa. Om half vijf vanmiddag vertrekken we naar Lao Cai, de plaats waarvan de nachttrein naar Hanoi vanavond om half acht vertrekt. En als het allemaal volgens schema gaat komen we daar om 4 uur 's ochtends aan en zien we Hannah en Michael weer om dan om 8 uur morgenochtend gelijk door te gaan naar Halong Bay met zijn vijven. Ik weet niet precies wat het is (sorry ik ben geen grote inlezer van de Lonely Planet en wil niet altijd weten waar ik heenga ;) ) maar schijnt allemaal heel mooi te zijn, ik zal het wel zien het is een grote verrassing en dat vind ik prima!!
En verder:
- Vind ik dat het noorden van Laos een hele mooie scenery heeft met de vele bergen, er doorheen rijden is alleen wel wat minder ;)
- Merkte ik bij aankomst in Vietnam al gelijk dat het hier een stuk minder relaxed en rustig is dan in Laos
- Heb ik vanwege de kou in het noorden van Laos en hier in Sapa onder een deken geslapen, en na al die maanden is dat toch wel erg fijn!
- Betalen ze in Vietnam met de Vietnamese Dong, weer een nieuwe currency om mee te leren rekenen, ik word nog een rekenwonder van deze reis haha
- Werd ik in de bus he-le-maal gek van de vreselijke karaoke muziek, niet om aan te horen!!
- Drinken ze hier de Ricewine en hebben wij op de bruiloft ook moeten toosten, het is sterke shit tussen de 30-60% alcohol...het brandde me slokdarm bekant weg!
- Zijn de verschillende hilltribes in Sapa super interessant om te zien en hebben we al met een aantal leuke gesprekken gehad (zoals May en Ha) en probeerden ze ons niks te verkopen maar wouden ze serieus gewoon kletsen.. De meerderheid is namelijk giga opdringerig en proberen je continue dingen te verkopen, dit is soms wel wat irriterend
- Hebben ze hier de raarste toeters ooit, een toeter die dan in verschillende toonhoogstes wegechood...raar geluid! Verder doen ze hier niet aan afremmen als er iets of iemand op de weg is, nee gewoon kneiterlang blijven toeteren en totaal niet uitwijken. Jenny en ik hebben dus mooi flink getoeterd toen we een motorbike hadden, do as the locals do haha!
- Vond ik het heel gek om een arranged marriage te zien, vooral omdat die meid volledige angst in haar ogen had... Maar gelukkig is het wel toegestaan voor hun om te scheiden als ze na een tijd toch echt niet met elkaar overweg kunnen..
- Is de leeftijd waarop de meiden van de hilltribe trouwen en kinderen krijgen nogal jong; heb een 20-jarige meid ontmoet die al twee kinderen heeft, May is op haar 20ste getrouwd en verwacht over een paar maanden haar eerste kind, en in het dorp is het een grote kindercreche...maar het zijn wel megaschattige kinderen!! De neefjes van May waren ook heel lief en hebben we nog een tijd mee gespeeld
- Heb ik ook in Sapa weer veels teveel cadeaus en souvenirs gekocht, maar goed nog maar drie weken (helaas helaas) om er mee rond te lopen dus dat is nog wel vol te houden
- Kan ik deze keer helaas weer geen foto's toevoegen, en dat terwijl er zoveel mooie tussenzitten van de hilltribes! Tsja nog eventjes geduld dan maar voor het zien van de foto's...
- Hoop ik dat het lezen van dit megaverhaal niet te erg is geweest, ik zal de volgende keer weer gewoon van 1 week updaten en niet langer ;)
Kus,
Peet
-
11 November 2009 - 07:43
Nitz:
Kom eens op een Christelijke tijd op Skype haha
ik ga nu je lange story lezen :P
Kus -
11 November 2009 - 08:27
Nitz:
Wat een leuk verhaal weer!! En de kou.. tsja haha daar kan je alvast aan wennen als je over 24 dagen thuis bent.. Het is hier namelijk kouder :P
Heb genoten van je verhaal!! Geniet er van!!!
Kisses & Hugs -
11 November 2009 - 09:15
Rik:
rijstwijn! Wist je dat....als je de fles zonder dop erop in je huis zet, je hele huis naar die wijn ruikt? mooi verhaal weer! -
11 November 2009 - 09:15
Marjolein:
Hi Peet!
Nou, zie weinig verschil met de lengte van andere verhalen hoor.. ! ;)
Maar leuk om weer te lezen, en die foto's volgen wel! geniet er van, bijna tot ziens op Schiphol!
KUS -
11 November 2009 - 10:38
Mama:
Hoi Petra
Weer heel wat beleeft zo de afgelopen week zo lang in een te krappe bus zitten lijkt mij ook geen pretje.Maar wel weer veel mooie dingen gedaan en gezien. Jammer dat het weer niet lukte met de foto's ,dat wordt direct een hele dag foto's kijken,ben wel erg benieuwd.Geniet nog van de laatste paar weken in Vietnam.
DIKKE KUS -
11 November 2009 - 12:23
Carla:
Hey Peet!
Super leuk weer om te lezen! en helemaal niet te lang hoor;)
Halong Bay, wow ik ben jaloers! weet zeker dat je het fantastisch gaat vinden.
Have fun en be safe:)
kuskus -
11 November 2009 - 13:05
As:
Zonder al die spannende oncomfortabele busritjes zou het ook geen 'backpacken' meer zijn toch.... geniet er van de laatste paar weken in Vietnam!!
XXXX -
11 November 2009 - 17:40
Cleo:
Het is inderdaad wel een erg lang verhaal maar wel weer heel leuk om te lezen! Het klinkt allemaal nog steeds heel goed, maar ik moet zeggen dat sommige dingen mij ook wel vermoeiend lijken zo. Wel raar dat de tijd er al bijna op zit, gaat echt super snel. Maar geniet er nog van! -
11 November 2009 - 19:51
Suus:
ff snel een reactie..dit verhaal nog niet gelezen..de laatste 5 inmiddels wel!! Die had ik van de week uitgeprint ;). Leeeuuukk allemaal!! Nu niet echt tijd voor deze, maar zal m snel lzen om deze x wel bij te blijven!
Zo...maar toch alvast een reactie ;).
Kus! -
11 November 2009 - 20:57
Henk (ome):
lieve petra,
ben net thuis van een dag vergaderen, bespreken, telefoneren en nu thuis achter de pc jouw verhaal lezen. Ondanks alle stof, kou en ontberingen ben ik stik jaloers. In een woord geweldig. Ik vind het fantastisch dat je deze kans neemt en zo'n mooi stuk van de wereld wilt en kunt izen. Daar heb je je hele leven wat (nee heel veel) aan. Met al je verhalen ga ik me toch al happy voelen met onze trip naar cambodja met de kerst. We zullen wel niet zoveel zien als jij, maar zie ernaar uit. Zie weer uit naar je volgende verslag. Lieve groet, Henk -
12 November 2009 - 15:21
Nicole:
Hee girl!
Super leuk verhaal en helemaal niet erg hoor dat het zo lang was, alleen maar leuk!
xxxx -
12 November 2009 - 22:58
Jacqueline:
Rice-crackertje!!
Haha jaaaa dat toeteren en toeteren en toeteren dat ken ik wel, tja want die toeter zit nou eenmaal in zo'n bus of auto dus die moet ook gebruikt worden, zal men wel denken. En karaoke muziek is echt echt alleen maar leuk na minstens 3 glaasjes met een percentage erin!
Maar joh, wat gaaf dat jullie gezellig met de locals mee gingen naar hun tribe, dat zijn toch echt de unieke dingen! Super!
xx -
15 November 2009 - 13:22
Lenny:
Hey P8!
Jemig, weer een voedselvergiftiging te pakken gehad; balen zeg! Tove heeft ook al een paar keer last gehad van een Bali-Belly; ik hoop dat het mij bespaart blijft! Wat een rit zeg, van Laos naar Vietnam. Ik had idd ook gehoord dat dat een drama-rit is. Maar gelukkig heb je die nu achter de rug! Ik vond Sapa ook helemaal leuk en ik ben heel nieuwsgierig wat je van Halong Bay vond. Ik ben nu trouwens in Ubud, ik heb vanochtend een busje genomen. Morgen middag ga ik terug naar Kuta (waar Tove is) en dan vliegen we samen dinsdagochtend (vroeg!) naar Mataram; op naar de Gili's! Jeeeej!
Meis, genietse en ik kijk uit naar je fotos', die zullen vast geweldig mooi zijn!
Kus,
Lenny
ps. Wel lachen he, eerst reis je met Lenny en dan met Jenny, hahaha! -
23 November 2009 - 17:55
Assiieeee:
Ennee... waar blijft die update dan???? Dacht dat je nu een week zou doen. En aangezien er nog maar twee weken overzijn verwacht ik wel wat!! Geniet nog maar even van alles; voordat je het weet sta je in regenachtig en koud Nederland... SUCCES alvast hee, dat gaat niet mee vallen!!
Ik weet nog steeds niet wanneer ik weer even naar het kikkerlandje kom, misschien wel een paar weken na jou. Dan moet je me maar even heel snel updaten over the best of Indoniesia!! Tshaauuuuu!! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
