Dalat, Saigon en de Mekong Delta

Hi!

En hier zit ik dan me laatste avond in Saigon, me een na laatste dag in Azie en een backpack die me op de kamer opwacht om volledig heringepakt te worden....maar voordat ik dat ga doen eerst nog even een update van me alweer laatste week!

Na de vorige weblog ben ik met Grant gaan eten en daarna was het afscheid nemen van hem en voor het slapen gaan nog afscheid van Patt, Connor, Tyke, Ashley, Sophie en Nick.

Afgelopen zaterdag gingen de ogen om 6 uur 's ochtends open en na een snelle douche en het bij elkaar rapen van de spullen vertrok de bus weer iets te laat (zoals gebruikelijk) om half acht naar Dalat. We hadden een nogal oude bus, de motor raakte steeds oververhit, we reden over slecht wegdek en onze bus kon op veel stukken niet harder dan 20 km/uur! Zoals verwacht duurde de rit dus ook twee uur langer dan gepland en stonden we eind van de middag voor het hotel in Dalat. Het is een plek in de highlands van Vietnam, mooie omgeving dus, en wij dachten alledrie dat het klein zou zijn maar dat viel nog hartstikke mee! We zijn de stad gaan verkennen en 's avonds heerlijk uit eten gegaan want het was onze laatste avond met Jenny, en ze had voor Kate en mij een afscheidscadeau gekocht; ik had in Na Thrang een fotoalbum gezien met houten kaft die een mooie Vietnamese schildering heeft en die had Jen stiekem voor me gekocht en er nog een verhaaltje in geschreven, superlief!! Na het eten op de kamer tv gaan kijken en ik heb niet lang me ogen open kunnen houden.

Zondagochtend vroeg van Jenny afscheid genomen die naar Saigon ging om de volgende dag haar vlucht naar Kuala Lumpur te halen. Om half negen werden Kate en ik opgehaald door de Easyriders, want we hadden een countryside tour van Dalat geboekt. De Eadyriders is een groep die op Harley Davidsons touristen door de highlands neemt voor een of meerdere dagen, wij verwachtten dus stoere motors maar niks bleek minder waar: we kregen doodnormale oude motorbikes... Maar goed dat maakte de tour niet minder leuk want we hebben ontzettend veel gezien! De eerste stop was een Flowerfarm (ik vond dat wat minder interessant, NL heeft al die bloemen immers ook!), daarna gingen we door naar een coffee plantation waar we te zien kregen hoe de koffie groeit en verwerkt word en liepen we ook nog door de village daar. De volgende stop was een rice wine 'factory', we zagen hoe dat gemaakt werd en mochten een slokje van 65% alcohol naar achteren slaan (om 11 uur 's ochtends!!). Voordat het lunch tijd was gingen we eerst nog naar de Elephant Waterfall, en die naam is heel crea bea bedacht; de rots onderaan de waterfall lijkt op een olifant maar dan zonder hoofd en poten, oftewel gewoon een grote rots waar ik geen olifant in zag haha Maar het was wel een mooie waterfall waar we via een smalle gang tussen de rotsen zelfs nog achter konden komen waardoor we een flinke douche kregen! Naast de waterfall was een tempel die we bezochten voordat we aan de noodlesoup gingen in een restaurantje verderop. Na de lunch gingen we naar een Silk Factory en zagen we hoe zijde gemaakt word, daarna was het nog een lange weg door de bergen naar het Crazy House; een huis aan de rand van Dalat wat een groot doolhof van trappen is die soms abrupt stoppen of je in rondjes laten lopen, geinig om te zien. Eind van de middag waren we terug bij het hotel en zijn we de markt op gaan lopen en 's avonds weer lekker tv kijken op de kamer.

Maandag was an early rise and shine want om half acht vertrokken we met de bus naar Saigon. Ondanks dat de reis overdag plaatsvond hadden we een sleeperbus en dus bedden, yay! Ik heb gelukkig een groot deel kunnen slapen en om ongeveer drie uur 's middags kwamen we aan in Saigon, zo op het eerste gezicht super! Het was even zoeken naar een betaalbare slaapplek en daarna was het de straat opgaan en beginnen met verkennen van weer een nieuwe plek. 's Avonds na het eten besloten we wat te gaan drinken bij de Go 2 Bar, en toen we op het punt stonden de straat over te steken zag ik plots Gio en Chris enthousiast naar ons roepen en zwaaien, zo goed en snel als het ging de straat overgerend om hun in de armen te vliegen en na een minuut kwam ook Hannah de hoek om, SUPER!! We hadden allemaal niet verwacht om elkaar al deze avond te zien en hebben het uiteindelijk heel leuk gehad, al te laat is het niet geworden want iedereen was moe van de busrit.

Dinsdag was me enige volledige dag in Saigon en dat werd een culturele, ik ben samen met Kate rond gaan lopen en hebben hetgeen bezocht wat wij graag wilden zien. De eerste stop was het War Museum over de Vietnamese oorlog, en dat was nogal heftig door de vele foto's die veel kapotgeblazen lichamen en vervormde, verbrande en verwonde mensen liet zien...het was dus een depressief gevoel na het bezoek. Daarna liepen we door naar de Cathedral en die is alleen met de mis geopend waardoor we niet naar binnen konden, toen was het tijd voor de lunch en dat werd weer een heerlijke noodlessoup. Na het eten gingen we naar het Palace maar door een of andere plechtigheid was die deze dag gesloten voor het publiek, dus toen zijn we maar via het park naar de populaire Market gelopen voor het kopen van echt de aller-allerlaatste souvenirs en cadeaus. 's Avonds hebben we de Mekong Delta tour geboekt, ik voor twee dagen en Kate drie dagen met oversteek naar Cambodja. Daarna was het afspreken met Gio, Chris en Hannah voor eten en gezellig drinken. Omdat we de volgende dag vroeg opmoesten hebben we het niet te laat gemaakt en dat betekende al snel afscheid van Gio, Chris en Hannah, megajammer en sad... :(

Gisteren vertrokken Kate en ik om kwart voor negen met de Mekong Delta Tour. We hadden een leuke groep die bestond uit mensen die 1 dag, 2 dag of 3 dag tour deden en dus waren er eind van de middag een aantal alweer terug naar Saigon. We reden naar My Tho en daar gingen we de rivier op, de eerst stop was een Honey Bee Farm war we honing thee kregen en verschillende zoete snoepjes van allerlei soorten fruit, daarna stapten we in groepjes van vier in kleine smalle roeibootjes waar we nog de leuke Vietnamese punthoeden opkregen en we een mooie tocht over een smalle rivier deden. Daarna overstappen op de grote boot en naar Unicorn Island voor een fietstochtje die maybe tien minuutjes duurde, en toen hadden we lunch. Voordat we weer terug naar de bus gingen kregen we nog te zien hoe Coconut Candy gemaakt word en konden we eventjes door het dorpje lopen. Eenmaal in de bus vertrokken de 1-dag mensen naar een andere bus en kregen wij er een groep mensen bij. Wij gingen naar Can Tho, de hoofdstad van de Mekong Delta, en dat was nog een rit van ruim twee uur die ik grotendeels slapend heb doorgebracht. We werden van de bus in een boot overgezet en bij aankomst was het donker en regende het, dus snel naar het hotel gelopen en op zoek gegaan naar warm eten voordat we op de bedden neerploften.

Vandaag wederom een vroege start, om half zeven zaten we al aan het ontbijt en al snel vertrokken we met de boot naar de floating markets, dit was heel gaaf om te zien want alle lokalen kopen en verkopen er fruit en eten op hun boten. Een tijd door de floating market gedobberd en wat mooie foto's kunnen maken voordat we door gingen naar the rice noodle maker, waar we te zien kregen hoe rice noodles gemaakt worden, dat was interessant en leuk om te zien. Vervolgens nog wat in de boot over de rivier gevaard en door een dorpje gelopen voordat we alweer terug naar Can Tho gingen waar het moment kwam dat ik afscheid moest nemen van Kate, zij ging namelijk verder de Mekong op om uiteindelijk de grens met Cambodja over te gaan. Ik ging de bus in terug naar Saigon, een lange rit van ongeveer vijf uur en tot mijn verbazing heb ik weer redelijk wat geslapen, normaal ben ik geen goede slaper tijdens reizen maar de afgelopen week kan ik me ogen amper open houden in een bus! Bij aankomst in Saigon ingechecked bij hetzelfde hotel en toen gelijk de straat opgegaan om de laatste dingen te doen voordat ik zometeen ga eten en begin aan het inpakdrama van me backpack, ugh!

Morgenochtend begin ik aan me lange terugreis naar Nederland, ik vlieg van Saigon naar Kuala Lumpur om daar dan vervolgens een wachttijd van tien uur te hebben, die ga ik dus mooi doorbrengen in de stad en gelukkig is Jenny ook nog in KL en kan ik die tijd gezellig met haar doorbrengen!! :) Rond middernacht vertekt mijn vlucht naar Amsterdam en als het allemaal volgens schema gaat sta ik zaterdag 5 december om 6 uur 's ochtends NLse tijd op Schiphol.....en dat vind ik toch zo ontzettend gek!!

En verder:
- Is er in Vietnam ontzettend veel Chinese invloeden te zien in de straten, shopjes en restaurants
- Is me iets raars opgevallen: op de straten liggen vaak kaarten van het normale kaartenspel, en dan niet een hele set maar gewoon 1 of een paar losse kaarten....ik snap nog steeds niet waarom!
- Krijg je ook hier (zoals in sommige andere Aziatische landen) klein snoepgoed als ze geen klein wisselgeld meer voor je hebben
- Heb ik nu al meerdere keren in de steden hier aangeklede Chihuaha's gezien, it cracks me up hahaha!
- Zijn er echt OVERAL boven de straten kabels, en niet eentje nee hele trossen! Sommig zo laag dat ik ze zelfs aan kan raken met me hoofd...
- Heb ik 1 ding geleerd de afgelopen tijd: You never get what you expect! Elke tour is anders dan verwacht, eten is vaak weer een verrassing wat je krijgt en de dingen lopen altijd anders...maar dat is simpel opgelost, gewoon niks verwachten
- Heb ik in Vietnam al meerdere keren mensen zien lopen die een grote digitale weegschaal meerollen en dan kan je voor een hele kleine prijs je gewicht wegen haha
- Is mijn naam al sinds het begin van Laos veranderd naar een jongensnaam; in NL ben ik Peet en in het Engels ben ik Pete haha
- Word Saigon tegenwoordig Ho Chi Minh City genoemd, deze reden wist ik bij binnenkomst van Vietnam nog maar is nu helaas me hersenen alweer ontvlucht, dus de uitleg kan ik je niet geven....woops!
- Kan je in de omgeving van Saigon de tunnels waar in geschuild werd door de militairen bezoeken en er in gaan, maar ik heb al gelezen, gehoord en op foto's gezien dat dat mega claustrofobish is, en dus MIJ NIET GEZIEN!!
- Had ik van veel mensen al de horroverhalen over het oversteken van de drukke straten van Saigon gehoord, maar ik vond het helemaal niet erg. Okay het was wel mega druk maar met het vinden van het juiste moment prima over te steken, maybe ben ik ondertussen al teveel gewend aan het gestoorde verkeer in Azie dat zelfs Saigon niet erg is hihi
- Is het weer sinds Na Thrang gelukkig als vanouds warm geweest, maar door de drie weken slecht weer is me bruine tintje helaas stukken minder dan dat het was. By the way; mega bruin zal ik nou eenmaal nooit worden dus verwacht me niet al te bruin terug in NL he! ;)
- Zie ik sinds een week overal de kerstversieringen verschijnen in de winkels en hotels, dat is wel gek met de hitte en totaal geen kerstgevoel!
- Heeft mijn camera op dit moment zoveel foto's dat het bijna een uur duurt die up te loaden op de computer en eerlijk gezegd heb ik daar nu niet de puf of de tijd voor, ik ga zometeen eten, inpakken en dan slapen want ben kapot. In NL schrijf ik nog een afsluitingsverhaal en dan zal ik er foto's bijzetten, en de aankomende maand komt een deel ook op Hyves en Facebook!!
- Vind ik het ontzettend gek dat de reis er alweer op zit, het voelt alsof ik pas net begonnen ben en er nog geen einde in zicht is, de realiteit van morgen toch echt in het vliegtuig zitten moet geloof ik nog inkikken....

Kus,

Peet