All good things come to an end

Ladies and Gentlemen, it's a wrap!

Inmiddels ben ik alweer vier dagen terug in het land en is hier nog me afsluitingsverhaaltje en nog wat laatste foto's.

Vrijdag 4 december vertrok ik van Saigon naar Kuala Lumpur (KL), met de lokale bus naar het vliegveld gegaan waar ik wat sneller dan gepland was en het nog drie uur wachten was tot de vlucht.....tenminste dat was de bedoeling maar door een flinke vertraging vertrok ik 1 uur 's middags (twee uur later dan gepland) naar KL. Tijdens de vijf uur wachten voor de gate realiseerde ik me dat ik geen mogelijkheid had om Jen te laten weten dat ik ruim twee uur later in het centrum van KL aan zou komen, maar gelukkig was de Australische man waar ik mee aan de praat was geraakt zo vriendelijk om me vanaf zijn Blackberry een sms te laten sturen zodat ik Jen niet zou mislopen.

De vlucht naar Kl was een korte twee uur en eenmaal daar de handbagage in de kluis gedumpt en met Tom (ook uit NL) waar ik op het vliegveld in Saigon mee had zitten kletsen ben ik naar het centrum gegaan. Daar stond Jen zoals afgesproken al op me te wachten bij de Metro en hebben we gezellig gekletst en wat gedronken tijdens de drie uur die ik in het centrum had. Daarna weer met Tom terug naar het vliegveld waar het inchecken snel ging want de grote bagage was al vanaf Saigon direct voor Amsterdam ingechecked. En om middernacht Azie tijd begon mijn lange vlucht naar Amsterdam, ik had een gangpad stoel naast twee hele gezellig vrouwen uit KL en me eigen schermpje met ruime keuze uit films, spelletjes en tv-series. Gelukkig heb ik ruim 7 uur geslapen van de ongeveer 13 uur durende vlucht, prima dus!

Zaterdag 5 december stond ik om half 6 's ochtends Nederlandse tijd weer op Nederlandse bodem, en na een lange rij voor de paspoortcontrole zag ik al snel me backpack voorbij rollen op de bagageband. En toen was het lopen door de schuifdeuren waar me oudste zus, Marjolein en jongere zusje Suzanne me al opwachtten met een warme trui. Na wat drinken ben ik met Suzanne naar Utrecht gegaan, de treinen reden niet i.v.m werkzaamheden dus waren er bussen ingezet: welcome back in Holland!

In 8 en een halve maand Azie heb ik:
- 5073 foto's gemaakt....ik kijk niet uit naar het flinke uitzoekwerk daarvan!
- 21 boeken gelezen
- 34 stempels en 6 visums erbij in me paspoort
- 8 landen bezocht; Thailand, Maleisie (Peninsular en Borneo), Singapore, Brunei, Indonesie (Sumatra, Java, Bali, Lombok), Cambodja, Laos, Vietnam
- 4 ziekenhuisbezoeken gehad; 1 keer voor voedselvergiftiging, 2 keer voor oorontsteking en 1 keer voor extra lading malariapillen
- 2 voedselvergiftigingen gehad
- Al mijn kleren flink opgesleten en zijn ze door de was en de zon nogal kapot gegaan en verkleurd, geen van me kleren zijn dus ook mee terug gegaan

Onderstaande dingen zijn me in Zuid-Oost Azie opgevallen:
- Op de markt tikken ze met het verdiende geld de nog te verkopen waar aan voor Good Luck
- De subtitles van de gekopieerde films kloppen vaak niet, alles is volledig verkeerd vertaald of de zinnen zijn totaal niet logisch!
- Ze houden van zoetigheid, sommige shakes krijgen een flinke dosis suiker en de zoete condensed milk word ook veel gebruikt
- Ze rijden als GEKKEN! Verkeersregels zijn er niet, en de zebrapaden en stoplichten zijn alleen voor de sier. Langzaam aan went de gestoorde rijstijl maar in het begin heb ik toch net iets te vaak gedacht dat ik dood zou gaan tijdens de vele busritten, en ik kan je vertellen dat dat echt een klotegevoel is!
- Ze doen actief aan ranzig rochelen en kwatten op straat, hhhmmmm......dat geluid mis ik nog geen seconde!
- Ze hebben bij veel banen strakke uniforms, daar houden ze wel van. Verder bestaat er ook werkelijk waar voor alles een baan; iemand die de deur voor je opendoet, iemand die je de hele winkel achtervolgt (dat werkt wel op de zenuwen), iemand bij de kassa, iemand die het dan in een tasje stopt....en zo staan er dan nog vijf extra mensen in de winkel uit hun neus te eten, maar goed dan heeft wel iedereen een 'baan' toch?!
- Je krijgt elke seconde van de dag de vraag: You want transport Miss?! You want massage?! Tuk-Tuk?! en af en toe: You want Marihuana?!
- Er is nergens toiletpapier op de toiletten, wat dus betekend dat je altijd toiletpapier in de tas hebt, zelfs met het stappen gaan de tissues mee
- Ik ben aardig wat vieze toiletten tegengekomen, en dat realiseer je je als je een van de meest ranzigste, stinkende, vieste toiletten ziet en dan denkt: "ik heb helaas al erger gehad!"
- Heb ik in een aantal landen aan de bucketshower gedaan, niks een douchekop aan de muur, gewoon een bak water en een bucket en natgooien maar!
- De wc's hebben ook niet altijd die handige doorspoelknop, wederom een grote bak water en een bucket voor het 'doorspoelen'
- De mannen hebben de rare gewoonte om als ze het heel erg warm hebben hun shirt omhoog te vouwen onder hun oksels en hun vaak dikke buik showen, aantrekkelijk is anders! Zelfs de jongens, Michael en Jake, waar ik in Vietnam mee reisde viel het op en deden na het eten vrolijk mee met het showen van de bolle buik haha
- De katten in vooral Maleisie en Indonesie hebben een rare knik in hun staart, de staart is dan kort (ik denk geknipt) en dan een klein knikje. Ik heb een aantal keer aan lokalen gevraagd hoe en wat maar ze begrepen me nooit, of wouden het niet maybe niet zeggen dat kan ook.... het is voor mij dus nog steeds een mysterie!
- Veel van de mannen hebben een extreem lange pink en/of duimnagel, en daarmee willen ze aantonen dat ze van 'hogere klasse' zijn en niet op het land hoeven te werken en daardoor lange nagels kunnen hebben. Het ziet er echt verschrikkelijk uit!
- Er gaan maar weinig dagen voorbij zonder flink aangestaard te worden......dat is sommige dagen wel wat vermoeiend
- De kinderen worden nooit in wagens vervoerd (wat wil je ook met die slechte stoepen) maar in doeken kruislings over de rug of borst
- De KFC is errug populair in Azie, vooral Maleisie zit er vol mee
- De mensen kennen het begrip lichaamsafstand niet echt, dicht op elkaar staan is schijnbaar fijn gevonden
- In restaurants geven ze je het menu en blijven vervolgens recht op je neuse aan je tafel staan te wachten op je keuze
- Je krijgt bijna nooit een mes bij je eten (de keren van wel kan ik geloof ik op 1 hand tellen), er word altijd gegeten met vork en lepel of stokjes
- Alles is 'Same Same, But Different', die zin krijg ik me hoofd niet meer uit!
- You never get what you expect, and it's all good! Het eten is vaak weer een verrassing, en Westers eten bestellen (ja soms heb je die behoefte ook wel eens na alle noodles en rijst) was soms wel een flinke gok. Ik ben groot fan van Pasta Cabonara, maar dat ging niet altijd goed: 1 keer kreeg ik spaghetti in een omelet, een andere keer kreeg ik het met tomatensaus, en soms was het gewoon niet te pruimen, oh well gelukkig was er dan altijd nog een instant noodlesoup in de supermarkt te vinden :)
- Alle ruimte in bussen en op scooters word flink benut. Een 3-persoonsbank in de bus kan makkelijk door 5 of 6 mensen gevuld worden, elk minibusje werd ten volste volgepropt (niet altijd even comfortabel, ik heb vaak de bagage van me af moeten duwen), en de scooters worden gebruikt alsof het vervoerbakken zijn; zelfs een keer een man met grote koelkast achterop gezien
- Je doet niet aan een lekker luchtje opspuiten maar de oh-zo lekkere muggenspray au de cologne, hhmmm!
- Aziaten kennen geloof ik geen schaamte, karaoke zingen met een stem verre van die van een nachtegaaltje is doodnormaal en uitgebreid poseren voor de foto word ook niet erg gevonden. Echt super om dit te zien!
- Ze zeggen werkelijk waar tegen alles gewoon JA, wat je ook vraagt over eten of bustijden, transport, accommodaties, de weg in de stad etc. Het antwoord is altijd JA!

Verder kan ik weinig meer zeggen dan dat ik een SUPER GEWELDIGE tijd heb gehad, ontzettend veel leuke mensen heb ontmoet en meer moois heb meegemaakt en gezien dan dat ik ooit had gedacht. In Thailand heb ik mijn eerste bungeejump gedaan (in de toekomst hoop ik er nog een te maken), in Maleisie zag ik de grootste bloem ter wereld, in Indonesie leerde Carl me scooterrijden, en op de Gili's Islands heb ik me Open Water Diver PADI gehaald. De highlights van me trip waren toch zeker wel het zien van de Bromo vulkaan in Java met zonsopgang en het beklimmen van de vulkaan Mt. Rinjani in Lombok, de zwaarste klim die ik ooit heb gedaan maar ik had het voor geen goud willen missen, dat uitzicht was alles dubbel en dwars waard en een van de mooiste tijdens de reis. Mijn favoriete landen waren zeker weten Indonesie en Laos, niet dat ik de rest niks vond hoor maar ze kunnen niet allemaal op 1 staan he! ;)

Een ding is zeker voor mij: dit was niet mijn laatste grote lange reis. Ik heb alweer een nieuw doel in me hoofd en ga me best doen om dat te behalen, dus wie weet in de toekomst weer verhalen op deze site ;) Nu eerst maar eens van de jetlag afkomen en aankomende maand beginnen met zoeken naar een baan en woonruimte, back to reality!

Iedereen SUPER BEDANKT voor alle reacties de afgelopen maanden, ik heb het iedere keer met veel plezier gelezen! :D
Ik heb inmiddels me telefoon ook weer in gebruik genomen en me nummer is: 06-16416694 en voor een aantal van jullie TOT SNEL!!

Dikke Kus,

Peet