Never End(ing) Peace And Love

Hi,

Elke dag je tas inpakken en urenlang lopen is vermoeiend en dus besloten Sara en ik na de trekking in Pokhara de backpack in een hoek te gooien en even op één plek te blijven. Een Guesthouse met een tuin en hangmat voor de deur, boek erbij en relaxen maar. Het Guesthouse voelt al snel als thuis, "Namaste, good morning sister, how are you today?!", "Namaste, I am fine brother and you?!". Ook de Franse buurman Thomas blijft plakken in Pokhara en met zijn allen hebben we een Dal Bhat avondmaal dat werd gekookt door onze 'Brothers' van het Guesthouse.

Ontbijt bij de bakker om de hoek, fruit halen bij mijn vaste fruitboer, relaxen in de hangmat, 's middags en 's avonds eten bij ons favoriete lokale familie restaurant. Het beviel prima om eventjes een vaste routine te hebben. Mijn reismaat Nathan (Mongolië en China) was ook twee dagen in Pokhara, super gezellig om weer in real life bij te kletsen! Verder heb ik eigenlijk weinig gedaan, een klim naar de top van een heuvel en een uitstap van een dag naar het nabijgelegen plaatsje Begnas Tal. Deze plaats aan een klein meer was nog relaxter en rustiger dan Pokhara, heerlijk.

Na negen dagen lui zijn begon het te vervelen, tijd om te verplaatsen. Sara ging naar Kathmandu en ik naar het nationale park Chitwan. Vanwege de verkiezingen waren er stakingen en reden er amper bussen. Last minute wist ik nog de allerlaatste plek in de volle bus te krijgen, recht voor het raam in de cabine naast de chauffeur.

Bij aankomst in Sauraha (plaats aan de rand van Chitwan National Park) word ik gelijk bestormd door gidsen en eigenaren van guesthouses die me tours en kamers willen verkopen. En ik was blijkbaar de enige zonder geboekte accommodatie en tour en dus de enige prooi voor een dozijn gidsen....top!

Met twee gidsen ga ik op een junglewalk door het park. Twee gidsen is verplicht en zij dragen een bamboe stok (iets anders is niet toegestaan) bij als bescherming. Want hoe je het ook went of keert, we lopen middenin een nationaal park tussen de wilde dieren. Dat is wel wat anders dan in een dierentuin. Een van de gidsen vertelt me vlak voor vertrek nog even dat anderhalve week eerder een gids gedood was door een neushoorn. Okay gezellig, bedankt voor dit geruststellend verhaal. Ik ben er klaar voor....?! We gaan in de ochtendmist met een bootje de rivier over om het park te betreden. Na ongeveer een kwartier lopen stopt een van de gidsen abrupt, op slechts enkele meters van ons staat er een grote neushoorn te grazen. De adrenaline stroomt door me heen, wat gaaf om dit van zo dichtbij te zien. Omdat neushoorns slechts 20 meter zicht hebben doen wij uit veiligheid enkele stappen terug. Zodra de neushoorn in het hoge gras verdwijnt lopen we verder en in de uren daarna spot ik nog een neushoorn, wat herten en een krokodil. Ook zien we voetprints van een tijger, maar die komen we niet in levende lijve tegen. Het was lastig om een goede foto van de neushoorn te maken dus zoek maar goed tussen het gras ;)

Sauraha zelf bestaat uit slechts een straat en daar werd ik de eerste dag al ingehaald door een olifant. Goedemiddag! Ik bezoek het Elephant Breeding Centre (waar de olifanten worden getraind om vervolgens voor toerisme ingezet te worden) en sta daar met gemixte gevoelens. Ja het zijn onwijs mooie dieren en gaaf om zo dichtbij ze te kunnen staan. Maar als je het mij vraagt moet je ze in het wild laten, daar waar ze horen. Niet vastgeketend aan een dikke paal om met stokslagen en andere harde methodes tam te worden gemaakt.

Na twee dagen Chitwan pak ik de bus naar Kathmandu waar Sara al op me wacht. Tijdens het weekend maken we een uitstapje naar de oudste stad in Nepal, Bhaktapur. Daarna gaan we verder naar Nagarkot wat in de Kathmandu vallei ligt, de bedoeling was daar drie dagen te blijven maar de winter is in aantocht en vanwege de kou pakken we een dag eerder de lokale bus weer terug naar Kathmandu. De choas in de stad begint te wennen en we vermaken ons prima met verdwalen in Thamel en de laatste souvenirs kopen.

De titel van deze weblog is gebaseerd op een zin die ik tegenkwam tijdens mijn laatste dag op de trekking. NEPAL - Never End(ing) Peace And Love. Toch mooi als de letters van je land zo een zin kunnen maken :)

Nepal, het land waar .........

* ... De bussen en vrachtwagens versierd zijn als kerstbomen en kleurrijk zijn geverfd met teksten, tekeningen en patronen.
* ... De bumpers van deze bussen en vrachtwagens beschilderd zijn met teksten als: 'Road King', 'Slow Drive Long Life', 'Speed Control', 'Good Luck', 'See You'
* ... Elke centimeter in en op de lokale bus benut word. Het was steeds weer een verrassing hoe ingebouwd tussen mensen, bagage en etenswaar we de rit gingen hebben.
* ... Yoga erg populair is. Ik heb een poging gewaagd en nee het is niks voor mij.
* ... Ze een soort schuddende wobble met hun hoofd doen als ze 'ja' zeggen.
* ... Koeien midden in de stad op de straat rondlopen (in Pokhara).
* ... De vrouwen in kleurrijke Sari's rondlopen en 95% een neuspiercing heeft. Jong en oud, ik heb zelfs een tweejarige met neuspiercing gezien.
* ... Ik van ben gaan houden. Nepal heeft de top drie van mijn favoriete landen gehaald.

Na vijf en een halve week zit mijn tijd in Nepal erop en vertrek ik woensdag om de kou van hier te verruilen voor een wat warmer oord.

Liefs,
Petra