Sumatra: Berastagi & Bukit Lawang
Door: Petra
Blijf op de hoogte en volg Petra
05 Augustus 2009 | Indonesië, Batavia
Hi!
We zijn inmiddels al weer een aantal dagen in Borneo!
Het laatste verhaal was drie weken geleden dus ik heb nog wat van Sumatra te vertellen en dat ga ik er vandaag in twee delen opzetten, anders word het veels te veel in een keer.
Om maar eens verder te gaan waar ik drie weken geleden ben geindigd: 16 juli ging ik samen met Carl en Grant de vulkaan Gunung Sibayak (2100 m) in Berastagi beklimmen. Het was een half uur lopen naar de entrance en daar begon de klim naar boven, ik merkte al gelijk hoe snel je conditie achteruit gaat als je alleen maar op stranden ligt en in bussen zit....het was wel eventjes zwaar in het begin. Na ongeveer twee en een half uur hadden we de top bereikt, waar een flinke windkracht stond en er een supermooi uitzicht was want we hadden gelukkig geen bewolkte dag. De vulkaan is nog actief en je kan over de top lopen, er zijn verschillende punten tussen de rotsen waar de lava zit. Het is een beetje lastig uit te leggen hoe het eruitzag, hopelijk kan ik nog een foto uploaden maar ik zal voor nu een zo goed mogelijke uitleg proberen: er waren verschillende punten waar de lava nog 'borrelde', deze was fluroriscerend geel (!), de geur stonk naar rotte eieren (dat zat voor de rest van de dag in mijn neus), en de stoom die er vanaf kwam was megaheet. Na een tijdje genieten van het mooie uitzicht gingen we aan de weg naar beneden beginnen, op de kaart stond dat er steps waren aangelegd alleen werd er niet bijgezet dat deze al ruim 100 jaar niet waren onderhouden! Het eerste deel was over de rotsen naar beneden klauteren, daarna gingen we een dicht soort jungle in met de slechte steps, het was er vochtig en veel modder wat er voor zorgte dat vooral Carl en ik continue onderuit gingen, als de een de ander uitlachte wanneer die viel, dan viel diegene nog geen seconde later zelf ook, het laatste deel was door een bamboe bos wat supermooi was! De hike naar beneden was dus wel lachen en kwam een paar uur later met veel moddervegen de weg weer op gerold aan de voet van de vulkaan. Daar zijn we nog eventjes de Hotsprings ingegaan voordat we een volgeladen busje terug naar het hostel pakten.
De volgende dag gingen we weer verplaatsen, dus 's ochtends op gemakje inpakken, nog eventjes snel op internet en begin van de middag gingen we met de lokale bus naar Medan. In Medan moesten we overstappen op een andere lokale bus die ons verder naar Bukit Lawang bracht, tijdens die rit stond de tv met karaoke aan dus dat betekende muziek in de oren, de luidste en drukste muziek opzoeken en volume op kneiterhard zetten en dan hoor je de karoake niet meer... haha
Eind van de middag kwamen we aan in Bukit Lawang waar we in zijn gecheckt bij een resort en daar de rest van de avond hebben gekletst en gedronken.
Zaterdag 18 juli gingen we de Oerangoetans zien! Grant was vertrokken op een 2-daagse trekking door de jungle dus we waren met zijn vieren. De feeding time is halverwege de middag, tot die tijd zijn we gaan lopen langs de rivier en we zorgden dat we op tijd bij het Rehabilitation Centre waren, een paar Oerangoetans komen hier twee keer per dag langs en krijgen dan wat bananen en melk. We zagen al snel een moeder met baby boven het pad aan de overkant waar wij niet lang daarvoor nog liepen. Een andere kwam over de kabel door de lucht naar ons toe. Daarna moesten we met zijn allen een stuk omhooglopen naar een plek in de jungle waar een man van het centre een Oerangoetan aan het 'roepen' was door met een stuk hout op een houten paal te slaan. Na ongeveer een half uur kwam er van achter ons een mannetje aangeslingerd door de bomen, echt zo kicken!! Het zijn hele gave beesten om te zien en toen hij de melk en bananen op had slingerde hij er weer vandoor. De rest van de middag hebben we nog wat rondgelopen en 's avonds was het stapavond! Eerst naar de Rock Bar, waar vreselijke muziek was en toen dat maar niet veranderde zijn we een stuk verder gelopen naar een andere bar/discotheek, waar alleen maar lokalen waren. Het was een topavond!
De volgende dag was het bijkomen van de avond ervoor, de hele dag op bed hangen, in het restaurant zitten, boek lezen, muziek luisteren en eind van de dag met zijn vieren nog ergens gaan eten. Grant was ook weer terug van zijn jungletrekking en 's avonds zijn we nog eventjes bij een restaurant gaan zitten.
Maandag 19 juli ruilden we de bergen en jungles om voor een eiland, maar voordat we aan die hele lange weg naar het noorden van Sumatra begonnen was het nog eventjes tijd voor wat tubing fun in de rivier! Na het ontbijt huurden we allemaal een autoband aan de rivierkant, er waren ook een Franse meid en koppel uit Duitsland van de trekking van Grant bij. Met zijn achten gingen we de rivier op, en het was al meteen lachen, gieren, brullen. De stroming was sterk en door de rotsen zijn er delen waar het water 'wilder' is. Je schiet er met je band zo overheen, helaas ook een paar keer uit en dan werd het pijnlijk want door de stroming en de glibberige stenen was het lastig te gaan staan en weer in je band te springen met als resultaat veel beurse plekken. Na twee en een half uur op de rivier kwamen we aan in het volgende dorp waar we weer aan land gingen en een bus terug naar Bukit Lawang pakten. Daar nog eventjes snel douchen en eten voordat we de bus naar Medan pakten. En deze bus was VOLGELADEN, op drie stoelen passen makkelijk vijf mensen is de gedachte hier, er zaten zelfs mensen op het dak en soms kwamen we niet vooruit omdat de bus zo vol zat.
Eenmaal in Medan begon het drama, we moesten de nachtbus naar Bande Aceh halen alleen begreep onze taxichauffeur dit niet echt waardoor we twee uur door Medan hebben gereden op zoek naar het busstation en uiteindelijk de bus hebben gemist. Omdat we wel die nacht wilden gaan (het was een rit van ruim 12 uur) probeerden we een minivan te regelen, en dat is niet makkelijk want ze hebben er een monopoly in en proberen je van alle kanten zwaar op te lichten. Toen we er genoeg van hadden zijn we met een busje naar het 'mini-van busstation' gegaan en vanuit daar uiteindelijk om 1 uur 's nachts vertrokken naar Bande Aceh. Het was weer een verrote rit, ik heb amper geslapen en de volgende dag kwamen we om 2 uur 's middags aan bij de pier. Daar moesten we gelijk de boot op want die vertrok nog geen minuut later. Ik had last van mijn maag, slecht geslapen en mijn niet sterke zeebenen vonden de boot dus niet zo leuk. Ik ben op het dek gaan zitten en dat hielp gelukkig wel, de tocht duurde iets van 2 uur en toen kwamen we aan op Pulau Weh, hierover de volgende keer meer.
En verder:
- Was het in Berastagi soms wel heel erg koud, 's nachts was het steeds weer bibberen
- Heb ik in Berastagi eventjes wat 'exotisch' fruit geprobeerd: Rambutan, Mangostine, Berastagi Apple en superheerlijke Passion Fruit (drie verschillende soorten)
- Zijn de bussen en kleine taxi busjes versierd aan de binnenkant met vloekend kleurende kanten gordijntjes en andere tierletantijntjes
- Was het wel een grappig gezicht om ruim twintig mensen midden in de jungle te zien zitten aan het wachten op de Oerangoetan
- Vind ik de Oerangoetan een hele gave aap
- Is het soms wel lastig dat de mensen amper Engels spreken en gewoon overal op antwoorden met Ja
- Ga ik zometeen maar eens beginnen aan het vervolg van deze update...
Kus,
Peet
We zijn inmiddels al weer een aantal dagen in Borneo!
Het laatste verhaal was drie weken geleden dus ik heb nog wat van Sumatra te vertellen en dat ga ik er vandaag in twee delen opzetten, anders word het veels te veel in een keer.
Om maar eens verder te gaan waar ik drie weken geleden ben geindigd: 16 juli ging ik samen met Carl en Grant de vulkaan Gunung Sibayak (2100 m) in Berastagi beklimmen. Het was een half uur lopen naar de entrance en daar begon de klim naar boven, ik merkte al gelijk hoe snel je conditie achteruit gaat als je alleen maar op stranden ligt en in bussen zit....het was wel eventjes zwaar in het begin. Na ongeveer twee en een half uur hadden we de top bereikt, waar een flinke windkracht stond en er een supermooi uitzicht was want we hadden gelukkig geen bewolkte dag. De vulkaan is nog actief en je kan over de top lopen, er zijn verschillende punten tussen de rotsen waar de lava zit. Het is een beetje lastig uit te leggen hoe het eruitzag, hopelijk kan ik nog een foto uploaden maar ik zal voor nu een zo goed mogelijke uitleg proberen: er waren verschillende punten waar de lava nog 'borrelde', deze was fluroriscerend geel (!), de geur stonk naar rotte eieren (dat zat voor de rest van de dag in mijn neus), en de stoom die er vanaf kwam was megaheet. Na een tijdje genieten van het mooie uitzicht gingen we aan de weg naar beneden beginnen, op de kaart stond dat er steps waren aangelegd alleen werd er niet bijgezet dat deze al ruim 100 jaar niet waren onderhouden! Het eerste deel was over de rotsen naar beneden klauteren, daarna gingen we een dicht soort jungle in met de slechte steps, het was er vochtig en veel modder wat er voor zorgte dat vooral Carl en ik continue onderuit gingen, als de een de ander uitlachte wanneer die viel, dan viel diegene nog geen seconde later zelf ook, het laatste deel was door een bamboe bos wat supermooi was! De hike naar beneden was dus wel lachen en kwam een paar uur later met veel moddervegen de weg weer op gerold aan de voet van de vulkaan. Daar zijn we nog eventjes de Hotsprings ingegaan voordat we een volgeladen busje terug naar het hostel pakten.
De volgende dag gingen we weer verplaatsen, dus 's ochtends op gemakje inpakken, nog eventjes snel op internet en begin van de middag gingen we met de lokale bus naar Medan. In Medan moesten we overstappen op een andere lokale bus die ons verder naar Bukit Lawang bracht, tijdens die rit stond de tv met karaoke aan dus dat betekende muziek in de oren, de luidste en drukste muziek opzoeken en volume op kneiterhard zetten en dan hoor je de karoake niet meer... haha
Eind van de middag kwamen we aan in Bukit Lawang waar we in zijn gecheckt bij een resort en daar de rest van de avond hebben gekletst en gedronken.
Zaterdag 18 juli gingen we de Oerangoetans zien! Grant was vertrokken op een 2-daagse trekking door de jungle dus we waren met zijn vieren. De feeding time is halverwege de middag, tot die tijd zijn we gaan lopen langs de rivier en we zorgden dat we op tijd bij het Rehabilitation Centre waren, een paar Oerangoetans komen hier twee keer per dag langs en krijgen dan wat bananen en melk. We zagen al snel een moeder met baby boven het pad aan de overkant waar wij niet lang daarvoor nog liepen. Een andere kwam over de kabel door de lucht naar ons toe. Daarna moesten we met zijn allen een stuk omhooglopen naar een plek in de jungle waar een man van het centre een Oerangoetan aan het 'roepen' was door met een stuk hout op een houten paal te slaan. Na ongeveer een half uur kwam er van achter ons een mannetje aangeslingerd door de bomen, echt zo kicken!! Het zijn hele gave beesten om te zien en toen hij de melk en bananen op had slingerde hij er weer vandoor. De rest van de middag hebben we nog wat rondgelopen en 's avonds was het stapavond! Eerst naar de Rock Bar, waar vreselijke muziek was en toen dat maar niet veranderde zijn we een stuk verder gelopen naar een andere bar/discotheek, waar alleen maar lokalen waren. Het was een topavond!
De volgende dag was het bijkomen van de avond ervoor, de hele dag op bed hangen, in het restaurant zitten, boek lezen, muziek luisteren en eind van de dag met zijn vieren nog ergens gaan eten. Grant was ook weer terug van zijn jungletrekking en 's avonds zijn we nog eventjes bij een restaurant gaan zitten.
Maandag 19 juli ruilden we de bergen en jungles om voor een eiland, maar voordat we aan die hele lange weg naar het noorden van Sumatra begonnen was het nog eventjes tijd voor wat tubing fun in de rivier! Na het ontbijt huurden we allemaal een autoband aan de rivierkant, er waren ook een Franse meid en koppel uit Duitsland van de trekking van Grant bij. Met zijn achten gingen we de rivier op, en het was al meteen lachen, gieren, brullen. De stroming was sterk en door de rotsen zijn er delen waar het water 'wilder' is. Je schiet er met je band zo overheen, helaas ook een paar keer uit en dan werd het pijnlijk want door de stroming en de glibberige stenen was het lastig te gaan staan en weer in je band te springen met als resultaat veel beurse plekken. Na twee en een half uur op de rivier kwamen we aan in het volgende dorp waar we weer aan land gingen en een bus terug naar Bukit Lawang pakten. Daar nog eventjes snel douchen en eten voordat we de bus naar Medan pakten. En deze bus was VOLGELADEN, op drie stoelen passen makkelijk vijf mensen is de gedachte hier, er zaten zelfs mensen op het dak en soms kwamen we niet vooruit omdat de bus zo vol zat.
Eenmaal in Medan begon het drama, we moesten de nachtbus naar Bande Aceh halen alleen begreep onze taxichauffeur dit niet echt waardoor we twee uur door Medan hebben gereden op zoek naar het busstation en uiteindelijk de bus hebben gemist. Omdat we wel die nacht wilden gaan (het was een rit van ruim 12 uur) probeerden we een minivan te regelen, en dat is niet makkelijk want ze hebben er een monopoly in en proberen je van alle kanten zwaar op te lichten. Toen we er genoeg van hadden zijn we met een busje naar het 'mini-van busstation' gegaan en vanuit daar uiteindelijk om 1 uur 's nachts vertrokken naar Bande Aceh. Het was weer een verrote rit, ik heb amper geslapen en de volgende dag kwamen we om 2 uur 's middags aan bij de pier. Daar moesten we gelijk de boot op want die vertrok nog geen minuut later. Ik had last van mijn maag, slecht geslapen en mijn niet sterke zeebenen vonden de boot dus niet zo leuk. Ik ben op het dek gaan zitten en dat hielp gelukkig wel, de tocht duurde iets van 2 uur en toen kwamen we aan op Pulau Weh, hierover de volgende keer meer.
En verder:
- Was het in Berastagi soms wel heel erg koud, 's nachts was het steeds weer bibberen
- Heb ik in Berastagi eventjes wat 'exotisch' fruit geprobeerd: Rambutan, Mangostine, Berastagi Apple en superheerlijke Passion Fruit (drie verschillende soorten)
- Zijn de bussen en kleine taxi busjes versierd aan de binnenkant met vloekend kleurende kanten gordijntjes en andere tierletantijntjes
- Was het wel een grappig gezicht om ruim twintig mensen midden in de jungle te zien zitten aan het wachten op de Oerangoetan
- Vind ik de Oerangoetan een hele gave aap
- Is het soms wel lastig dat de mensen amper Engels spreken en gewoon overal op antwoorden met Ja
- Ga ik zometeen maar eens beginnen aan het vervolg van deze update...
Kus,
Peet
-
05 Augustus 2009 - 09:00
Mama:
Weer heel veel beleefd de afgelopen weken en ook veel leuke dingen gedaan.Ik ben al benieuwd naar je volgende bericht.Heel veel plezier en dikke kus. -
05 Augustus 2009 - 11:01
Assie:
Oooeehhjaa, ken die rotte geur van borrelend lava, dat is echt ranzig!! Ben wel benieuwd naar wat foto's... maar die komen anders later nog wel een keer!
In Brasil alles goed, begint nu wat drukker te worden. Maar no worries, nog steeds tijd om soms het water op te gaan ;)
Is het nog gelukt met je pinpasjes?? De mijne doet het nu ook (weer) niet.... XXXX -
05 Augustus 2009 - 11:33
Asssiee:
Aaahhh... daar zijn ze al!! Leeeuukkk!!! X -
05 Augustus 2009 - 11:36
En Nog Een Keer....:
Mooie foto's!! Wel raar die lava zo fluoriserend geel! Die surf chick foto is leuk!! Enne, kon Grant het niet even volhouden tot na de pic???? -
05 Augustus 2009 - 12:20
Marjo:
HI !!!
Leuk leuk leuk....verhaal en foto's! Relaxed dat je pasje t weer doet enne.. al andere mensen ontmoet zo te zien? Dan komt t helemaal goed! ;)
Xx -
05 Augustus 2009 - 19:35
Suus:
Wel rara gele kleur zeg die lave :S..maar klinkt wel gaaf die trekkingen en alles!!
XXKUS! -
06 Augustus 2009 - 07:34
Nitz:
Lieve Peet!
Wat een gaaf verhaal weer! Aparte foto van de lava! Goede voorbereiden op de tubing want in Laos kan je dat ook doen ;-)
Hier in Breda schijnt de zon en gaat alles zn gangetje. Je leest het wel in me mailtje hihi
Je hebt erg toffe foto's!!!
Nou tot snel meis!
Koeskoes -
06 Augustus 2009 - 10:00
Amanda:
Hoi peet,
Wat hebben jullie weer gave dingen gezien en gedaan. Rare kleur lava.
x -
06 Augustus 2009 - 10:00
Amanda:
Hoi peet,
Wat hebben jullie weer gave dingen gezien en gedaan. Rare kleur lava.
x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
