Chiang Mai

Hi!

Ondertussen een week verder en weer heel wat meegemaakt hier! Ook weer een lang verhaal dus...

Zondag 19 april gingen we van Kanchanaburi naar Chiang Mai, hiervoor moesten we eerst weer met een minibusje terug naar Bangkok en vanuit daar met de nachtbus naar Chiang Mai. Om half 2 's middags haalde het minibusje ons op, en met 13 man en alle backpacks vertrokken we in elkaar gevouwen naar Bangkok waar we om 4 uur aankwamen. Daar hadden we 2 uur de tijd voordat de bus naar Chiang Mai vertrok dus even wat gegeten en leesboeken gehaald. Om 6 uur de bus in die voor de verandering niet vol was, mooi plekje voorin uitgekozen en de reis kon beginnen! Het was de meest hobbelige busrit die ik tot nu toe gehad heb, volgens mij werkte de vering van die bus niet helemaal meer, echt goed slapen zat er dus niet in. Om 6 uur 's ochtends op maandag kwamen we aan in Chiang Mai, iedereen half slaperig in de taxi die ons naar Nice Place Guesthouse bracht, daar kregen we gelijk info over een trekking die hun aanboden maar wij waren net wakker dus wouden niet gelijk al de eerste de beste boeken. Dus toen rond gaan lopen op zoek naar hostel die we in de Rough Guide hadden gezien, maar uiteindelijk bleek Nice Place niet zo een slechte deal te hebben dus toch maar weer terug daarheen, ingecheckt en gelijk in slaap gevallen. Rond het middaguur weer wakker geworden en wat gaan rondlopen door de stad, en naar een Mall geweest waar weer Airco was! :) Daar de film The Fast and the Furious 4 gekeken en toen was de dag weer voorbij. We hadden ook de drie dagen trekking geboekt naar de Hill Tribes voor donderdag.

Dinsdag 21 april werd ik wakker met last van mijn maag, gebeurd hier wel vaker dus ik dacht dat het na een dag wel voorbij zou zijn... Na wat ontbijt gingen we naar Warorot Market en daar kreeg ik zulke erge steken in mijn maag dat ik de taxi terug heb genomen naar het hostel. Na wat geslapen te hebben zijn we 's avonds naar de Night Bazaar gegaan, geprobeerd wat soep te eten maar misselijkheid werd steeds maar erger, na een uur wou ik dus weer de taxi terug pakken en Len staat over de prijs te onderhandelen toen ik plots moest overgeven...dus die taxi hebben we niet genomen. Uiteindelijk weer terug in het hostel en hopen dat het na een nacht slapen beter zou gaan.

Woensdag voelde ik me inderdaad wel beter. We hebben die dag alleen beetje rondegelopen door de stad, op internet gezeten en hadden om 5 uur de meeting voor de trekking van donderdag. Tijdens de meeting kregen we het programma te horen en ontmoette we de rest van de groep. Er was een koppel uit Zwitserland, 2 jongens uit Engeland, jongen uit Canada, jongen uit Israel, 4 meiden uit Engeland, en een jongen uit Australie. Echt een hele leuke groep mensen :) Na de meeting kreeg ik weer last van mijn maag dus weer op bed gaan liggen maar het werd steeds erger, ik had die dag eigenlijk amper gegeten dus had geen idee wat mijn lichaam nog kon overgeven...maar 's nachts moest ik dan toch water overgeven, niet echt goed allemaal en we dachten allebei dat het dan maybe toch voedselvergiftiging was.

Donderdagochtend is Len eerst naar de gids gegaan om te zeggen dat ik ziek was en we de trekking maybe maar een dag of twee moesten verzetten. Hij zei echter dat we vandaag maar weinig lopen zouden doen en als het echt niet ging kon ik een kortere routen nemen met een van de gidsen. Ik voelde me wel al wat beterder dus we zijn met de trekking meegegaan. Om 9.30 uur vertrokken we richting Pai waar we de 'rimboe' in zouden gaan, eerst nog een korte stop gemaakt bij een markt waar we nog wat laatste dingen konden halen. De rit was ong. 3 uur en toen waren we bij de Lisu tribe waar we fried rice lunch kregen, mijn maag kon nog niet veel hebben dus ik heb het overgeslagen. Daarna mochten we even in het dorpje rondlopen en begon de hike naar het volgende dorp, de Lahu tribe. Daar aangekomen eerst even gechilled, ik eventjes gaan slapen. We sliepen met zijn allen in een hut op bamboe met matjes en dunne matrasjes. De jongens gingen met de mensen van de village voetballen, de meiden (op de Zwitsere na, die deed actief mee) aanmoedigen en fotos maken. 's Avonds kwamen de meiden van het dorp hun traditionele dans showen in traditionele kleding, echt superleuk! Wij moesten met de hele groep ook een deel van de dans leren en meedoen. De rest van de avond was het gewoon lekker chillen en werd er gitaar gespeeld. Die nacht heb ik Len de stuipen op het lijf gejaagd omdat ik met een oog wijd open geslapen heb, dit had ik zelf natuurlijk niet door dus moest er wel om lachen toen ze het de volgende ochtend vertelde...

Vrijdag 24 april vertrokken we om 10.30 uur en begon de eerste hike van de dag naar de Waterfalls. Ik had toen al drie dagen niks in mijn lichaam van het niet binnen kunnen houden, dus aan de gids vragen of het zwaar zou zijn. Hij zei dat het wel zou lukken dus de tocht begon. We merkten al snel dat het toch wel heel erg steil omhoog ging, was echt een zware klim en het was een hike van ong. 2 uur die me met moeite is gelukt. Bij de waterfalls (die niet zo groot waren) even afgekoeld en noodlesoup als lunch en toen hiken naar de olifanten. We hadden nog gevraagd naar de kortere route voor mij maar die bleek er niet te zijn, terwijl ze dat wel gezegd hadden... Dus dan toch maar weer beginnen met lopen voor anderhalf uur, ik dacht dat het met mijn maag ook wel beter ging maar tijdens de hike kreeg ik er weer last van. Toen kwam de olifanten rit van een uur....erop klimmen was eventjes raar, moet je op zijn nek gaan staan en dan omdraaien om op het stoeltje te gaan zitten. In het begin was het ook wel eng, dacht steeds dat we eraf zouden vallen en die van ons was ook nog eens mega eigenwijs, ging steeds van het pad af en wou alleen maar eten dus takken van bomen trekken. Na de olifantenrit moesten we nog 1 uur hiken naar de Akha tribe, ik dacht dat ik gek werd want had niet veel kracht meer over en toen we eindelijk bij onze slaapplek waren was ik ook megablij. Hoe mijn lichaam deze dag heeft overleefd snap ik nog niet... 's Avonds gingen we een spelletje doen waarbij je als je verloor Kohl op je gezicht kreeg gesmeerd door degene die de vorige ronde verloren had, iedereen had dus baarden, snorren, krijgsstrepen, en andere creatieve beschilderingen van Kohl. De rest van de avond was het weer gezellig kletsen, gitaarmuziek en aftellen naar 12 uur 's nachts want toen was het Len's 28e verjaardag!! Allemaal voor haar gezongen om 12 uur dus! :)

Zaterdag 25 april was de laatste dag van de trekking en Len werd wakker met een mega opgezwollen hand, ze was door muggen gestoken. We zouden bij terugkomt in Chiang Mai naar het ziekenhuis gaan voor mij en nu dus ook gelijk voor Len, want die hand was echt absurd dik, noemden het al snel de Shrek-hand. Deze dag gingen we hiken naar de plek waar we gingen Bamboeraften, maar hiken zat er voor mij niet in want had geen kracht meer over dus ik kon achter op de scooter bij de gids en Len ging ook mee. Wij waren er natuurlijk al eerder dan de rest van de groep dus toen hun er ook waren kon het bamboeraften beginnen, 3 of 4 personen op een raft en gaan maar...duurde ongeveer een uur en we liepen heel vaak vast op de rotsen omdat er vanwege droge seizoen niet veel water was, hebben er wel om moeten lachen! Na het raften gingen we weer terug met de auto naar Chiang Mai. Daar waren we om half 5 en toen even gauw douchen en de taxi naar het ziekenhuis gepakt. Ingeschreven en niet lang hoeven wachten tot ik werd geholpen, word je eerst gewogen en je bloeddruk gemeten, ik zag gelijk dat ik 4 kilo was afgevallen door het ziek zijn... Toen in de wachtkamer bij de dokter en zoals verwacht was ik uitgedroogd en kon ik kiezen tussen een infuus of 4 zakjes ORS per dag... ik had geen zin in een infuus dus nam de ORS! Ze hebben ook gelijk een bloedtest gedaan en gelukkig was alles goed. Len liet haar hand aan de dokter zien en die zei dat ze gelijk moest registreren en de dokter zou haar pillen voorschrijven, Len bleek een infectie te hebben en zit nu aan de antibiotica. Om half 8 waren we weer terug in het hostel, en omdat het natuurlijk Len haar verjaardag was wouden we wel leuk uit eten en gingen we bij de Indier eten, ik kon gelukkig langzaamaan ook weer wat eten. Daarna gingen we naar de Roof top Bar waar de rest van de groep van de trekking ook was, een hele leuke bar en hebben ondanks alles nog een leuke avond gehad!! :)

Zondag hebben we eerst goed uitgeslapen, om 12 uur wakker geworden wat gaan eten en internetten. De rest van de dag hebben we bij het zwembad (jaja wij hadden een hostel met een zwembad!!) gehangen met de jongens van de trekking en kaartjes gekocht voor Thai Boxing die avond. Om 21.30 uur gingen we met zijn allen naar het Thai Boxen, in de taxi werd er al flink gezongen, echt rot gelachen om de liedjes die voorbij kwamen (zelfs Britney Spears met Hit me Baby one more time zongen de jongens in volle borst!) en hoe iedereen op dezelfde tekst vastliep hahaha Het boxen duurde tot half 12 en was leuk om gezien te hebben, hebben zelfs iemand K.O. zien gaan, echt absurd met 1 klap op de kaak en hij lag.... Na de fights zijn we weer naar Rooftop Bar gegaan waar de rest van de trekking group was, iedereen was toch wel erg gaar dus niemand is lang gebleven.

Vandaag zijn we om 10.30 uur met een minibusje naar Pai gegaan, iets meer naar het noorden. Waren om ong. 14.30 uur in Pai en waren gelijk verliefd op dit dorpje! Is hier echt heel leuk en gezellig en we hadden al snel een hostel gevonden en blijven nu in het Unicorn Guesthouse waar we gewoon een koelkast en TV op de kamer hebben!! Dus DVDtje bij de receptie geleend en gaan zometeen nog even een filmpje kijken!

En verder:

- Moet je voordat elke film begint in de bios opstaan voor de koning een een minuut naar filmpje / fotos van hem kijken.... out of respect for the king..
- Zijn hier alle bodylotions Whitening terwijl in NL juist veel Tanning is..
- Ben ik druk bezig de 4 verloren kilo's er weer aan te eten!!
- Gaan we Len's verjaardag nog een keer goed vieren als ze van de antibiotica af is!
- Heb ik vanmiddag echt een heerlijke Burger op...kon het niet meer weerstaan!!
- Hadden we een super leuke groep met de trekking en vroeg iedereen steeds hoe het met me ging..iedereen word wel eens ziek tijdens reizen dus ze weten hoe rot het is.. en ik heb ondanks alles toch ook wel genoten!

Kus Peet