Mt. Rinjani, Lombok & party time in Kuta, Bali
Door: Petra
Blijf op de hoogte en volg Petra
20 September 2009 | Indonesië, Kuta
Hi!
Vannacht ben ik van Bali naar Kuala Lumpur gevlogen, helaas zit mijn maand Indonesie er alweer op. De laatste week was het beklimmen van Mt Rinjani in Lombok en daarna feesten in Bali, hier de update!
Zaterdag 12 september begon dan de klim van Mount Rinjani in Lombok. Om 7 uur 's ochtends zat ik samen met Carl, Sebastian, Joelle en nog wat andere mensen in een bootje naar Lombok, dit was gelukkig een korte tocht. Eenmaal aan wal werden we met een Jeep naar het beginpunt gereden, waar we nog wat uitleg over de klim kregen en we de grote backpacks achterlieten want die gingen we natuurlijk niet meesjouwen he! Onze groep bestond verder nog uit een Engels koppel en twee jongens uit Frankrijk. Mt Rinjani is een vulkaan die nog actief is, maar het is een beetje een apart verhaal want het is eigenlijk een actieve vulkaan midden in het centre van een niet actieve vulkaan die daardoor eigenlijk nog wel actief is, snappie?! ;) haha Het is niet mogelijk om tot de top van de vulkaan te gaan maar we gingen klimmen naar de rand, en vanaf daar is er dus uitzicht op de actieve vulkaan die midden in een vulkaanmeer staat. We begonnen de klim op 600 meter hoogte en het eindpunt lag op 2600 meter hoogte, wat 10,5 kilometer lopen was. En die klim was niet makkelijk! Het eerste stuk naar de gate lopen was ongeveer drie kwartier en toen waren Joelle en ik al kapot en nat van het zweet, tot groot vermaak van de jongens! Vanaf daar was het 4,5 km naar de lunchstop en ik had opeens de spirit in me benen en vloog die berg op! Na de lunch was die spirit ook net zo plots weer verdwenen, en ben ik de laatste 6 km samen met Joelle de berg echt opgekropen wat weer de lach bij onze gids opwekte en wij sowieso al steeds dubbel lagen. De weg gaat bijna steil omhoog en bestaat uit alleen maar wortels van bomen waar je overheen moet klimmen. Na de laatste stop moesten we nog anderhalf uur en de weg was veranderd van jungle in een groot zandduin dat steil omhoog ging, en dan ook echt steil mensen! Dit was het zwaarste stuk van heel de kim, en ook de grappigste want achter me liep Joelle en die kon alleen maar ''Oh my god!!'' uitbrengen, voor me liep Carl met ''Kill me, kill me now!'' en daartussen in zat ik met ''This is absolute torture, why did I sign up for this?!'' na ruim een uur zandduin veranderde de weg in een rotswand, nou die ben ik dus echt letterlijk samen met Carl opgekropen, ik was KAPOT! Eenmaal op de rand van de vulkaan probeerde ik zo goed en snel als dat ging naar het uitzicht te lopen, wou wel even zien waar ik me zo voor uitgeput had, en toen ik over de rand keek heb ik denk ik wel tien minuten lang alleen maar WOW!! gezegd en voor me uitgestaard. Iedereen was het er over eens: dit was alle pijn en moeite dubbel en dwars waard!!
Totaal hebben we zeven uur over de klim gedaan en was het inmiddels dus al bijna zonsondergang, ook dat was weer supermooi. De gidsen en porters hadden de tenten al opgezet, en na een bord rijst en de zonsondergang werd het al snel pikkedonker, en toen zagen we de lava uit de vulkaan stromen, zo gaaf! Om half 8 zijn we allemaal in de tentjes gekropen en heb ik mezelf in al me warme kleren en de slaapzak gerold, het was KOUD! En er stond ook nog eens een ontzettend harde wind, niemand heeft die nacht geslapen...steeds maar iets van vijf of tien minuten en hup weer wakker en rillen. Rond half 5 's ochtends vloog de buitenkant ook nog eens van onze tent af, en Carl en ik kwamen allebei niet in beweging om dat te fixen, koud was het sowieso wel ook met de buitenkant van de tent op zijn plek. Om 6 uur 's ochtends werden we wakker gemaakt, nou ja niet dat we dat al niet waren, en hadden we anderhalf uur om nog volop te genieten van het onwijs mooie uitzicht. Daarna begon de tocht naar beneden, gelukkig gaat dat stukken sneller dan naar boven. Het zandduin ben ik zo een beetje afgetuimeld en het duurde ongeveer drie en half uur voordat we weer bij de gate stonden. Daar was het eventjes uitrusten voordat we naar de jeep liepen en na het oppikken van onze backpacks naar Sengigi werden gereden. Sebastian en Joelle gingen weer terug naar Gili T. en dat betekende dus afscheid nemen. Eind van de middag waren Carl en ik in Sengigi en na het inchecken in Hotel Elen ben ik gelijk onder de douche gesprongen, ik was echt helemaal zwart van al het zand! Die avond hebben we natuurlijk niks gedaan behalve uitrusten.
Maandag bleven we een dagje in Sengigi om bij te komen en inmiddels was de spierpijn ook ingekikt, het lopen ging verre van soepel. 's Middags hebben we een scooter gehuurd en zijn we naar Mataram gereden, een stad in de buurt. Daar hebben we in de mall gelopen en gezocht naar een paleis maar die nooit gevonden. Eind van de middag waren we weer terug in Sengigi, nog op tijd voor een zonsondergang vanaf de top van een van de baaien, en daarna vond Carl dat ik maar eens moest leren scooter rijden. Zo gezegd zo gedaan, een paar haperingen en ik reed scooter! Het ging de hele weg goed, tot we op een punt kwamen waar we gingen keren....om de een of andere reden ging dat niet helemaal goed want ik dacht dat ik het wiel al op de weg gedraaid had en toen ik gas gaf bleek dat dus ff anders, ik ging recht op het huis en de auto af die aan de weg stonden, mijn hersenen registreerden niet echt dat ik het gas moest los laten en wham daar lagen we op de grond, woops! Gelukkig allebei maar een kleine schaafwond op de benen en voor de rest nog helemaal heel. Eventjes voor de duidelijkheid het was mijn eerste keer scooterrijden, als je net leert lopen of fietsen val je ook weleens om ;) haha Na de val ben ik maar weer achterop gegaan en heeft Carl teruggereden.
Dinsdag gingen we met de boot naar Bali, van de haven Lembar in Lombok naar de haven Padangbai in Bali en daar nog een uur in een busje naar Kuta. Carl was al eerder in Kuta geweest dus wist al een accommodatie en na het droppen van de spullen zijn we gaan eten. 's Avonds hebben we rondgelopen door Kuta en daarna bij de Bounty Discotheek nog gezellig gefeest. De volgende dag zijn we overdag Kuta doorgelopen, in de Discovery Mall geweest en op het strand gezeten. Kuta is een echte feest en surfplek, overal surfshops, leuke barren, veel souvenirshops en allemaal leuke straatjes! 's Avonds zijn we de dansvloer onveilig gaan maken bij de Sky Garden, een bar die bestaat uit vier verschillende verdiepingen met allemaal een andere muziekstijl en een open dak, helemaal leuk! Donderdag was een luie dag, de ogen gingen pas tegen 2 uur 's middags open en we hebben niks anders gedaan dan internetten en voor pampus op bed gelegen. 's Avonds waren we te gaar om iets te doen en dachten we ''halen even wat water en call it an early night.'' Maar eenmaal op straat was de vermoeidheid helemaal verdwenen en werd het uiteindelijk een superavond tot in de vroege uurtjes in Paddy's Club, Bounty Discotheek en the Sky Garden! Je kan dus al wel raden dat we vrijdag ook niks gedaan hebben, was zo gaar als een kanarie! Die avond werd het wel echt een vroege avond, eventjes een nacht rust van het stappen.
Gisterochtend werden we allebei rond half 8 wakker van een aardbeving, ik had de slaap nog in me ogen zitten en kon alleen maar uitbrengen: ''waarom voel ik een aardbeving?!'' Het voelde wel gek en duurde gelukkig niet langer dan een minuut, daarna ben ik ook gelijk weer dromenland ingegaan. Eind van de ochtend zijn we opgestaan en een scooter gaan huren, dit keer ben ik maar niet gaan rijden, en zijn we naar Tanah Lot gereden. Dit is een tempel ongeveer een uur vanaf Kuta vandaan die in het water staat en met low tide kan je daar dus heenlopen, maar alleen lokalen mogen de tempel naar binnen. Eind van de middag waren we weer terug in Kuta en hebben we daar nog wat door de omgeving gereden en een mall ingegaan en heb ik in de souvenirstraatjes nog wat laatste inkopen gedaan. Het was mijn laatste avond in Kuta en omdat ik rond half 4 's nachts naar de airport moest was ik niet van plan te gaan slapen, het werd dus een late film in de bios, G.I. Joe...ja ook niet mijn eerste keuze maar het was de enige die draaide en hadden toch niks beters te doen. Na de film was het tijd voor nog een allerlaatste keer los gaan in de Sky Garden en Bounty Discotheek en heb ik mijn laatste Indonesische Bintang biertjes gedronken. Om 4 uur 's ochtends aten we nog een laatste maaltijd in de McDonalds en een half uur later zat ik met al me bagage in de taxi naar het vliegveld en had ik afscheid genomen van Carl. Mijn vlucht vertrok om 6 uur 's ochtends en ik was zo moe dat ik bij de gate al in slaap viel, heb mezelf naar het vleigtuig geslenterd en ik was al in slaap voordat we in de lucht waren. Drie uurtjes later werd ik weer wakker in Kuala Lumpur en binnen anderhalf uur was ik alweer in de stad. Eerst maar eens gaan slapen na het inchecken in Le Village Hostel.
Morgen komt Lenny ook aan in Kuala Lumpur, want haar moeder komt donderdag hier aan voor het begin van hun vakantie samen en dus maak ik hier eventjes een tussenstop van vijf dagen voordat ik op vrijdag naar Cambodja vlieg, eventjes gezellig bijkletsen!
En verder:
- Zaten er heel veel Fransen in Indonesie
- Was het resultaat van Mt. Rinjani op mijn voeten drie blaren en een blauwe teennagel
- Stonk iedereen ontzettend hard na de klim van Mt. Rinjani, en waren helemaal vuil van het zand...gelukkig was dit bij iedereen het geval en konden we er flink om lachen
- Hebben Carl en ik drie dagen lang ontzettend veel spierpijn gehad van Mt. Rinjani, konden amper lopen en om de een of andere reden zakte mijn rechterbeen steeds in elkaar....we liepen er dus niet zo charmant bij haha
- Kwam ik in Bali iedereen van de Bromo tour tegen; de Engelse meiden verschillende keren op straat en in de clubs, Fernando in de Sky Garden, en bij de afdaling van Mt Rinjani kwam ik Antti tegen die aan de klim naar boven bezig was. Zo geinig dat iedereen toch eigenlijk wel dezelfde route aflegt!
- Wou ik echt met heel mijn hart niet weg ui Bali, we hebben allerlei mogelijke plannen bedacht voor mij om te blijven maar helaas de realiteit was toch echt dat mijn visum ophield, had ook gewoon een twee maanden visum moeten halen dom, dom, dom!
- Wil ik zeker weten nog wel een keer terug naar Indonesie!!
- Ga ik vrijdag aan de laatste drie landen en tien weken van me reis beginnen en komt dus ook het einde steeds sneller in zicht, het vliegt allemaal voorbij!
- Ga ik nu weer proberen foto's toe te voegen, keeping my fingers crossed that it will work!
Kus,
Peet
Vannacht ben ik van Bali naar Kuala Lumpur gevlogen, helaas zit mijn maand Indonesie er alweer op. De laatste week was het beklimmen van Mt Rinjani in Lombok en daarna feesten in Bali, hier de update!
Zaterdag 12 september begon dan de klim van Mount Rinjani in Lombok. Om 7 uur 's ochtends zat ik samen met Carl, Sebastian, Joelle en nog wat andere mensen in een bootje naar Lombok, dit was gelukkig een korte tocht. Eenmaal aan wal werden we met een Jeep naar het beginpunt gereden, waar we nog wat uitleg over de klim kregen en we de grote backpacks achterlieten want die gingen we natuurlijk niet meesjouwen he! Onze groep bestond verder nog uit een Engels koppel en twee jongens uit Frankrijk. Mt Rinjani is een vulkaan die nog actief is, maar het is een beetje een apart verhaal want het is eigenlijk een actieve vulkaan midden in het centre van een niet actieve vulkaan die daardoor eigenlijk nog wel actief is, snappie?! ;) haha Het is niet mogelijk om tot de top van de vulkaan te gaan maar we gingen klimmen naar de rand, en vanaf daar is er dus uitzicht op de actieve vulkaan die midden in een vulkaanmeer staat. We begonnen de klim op 600 meter hoogte en het eindpunt lag op 2600 meter hoogte, wat 10,5 kilometer lopen was. En die klim was niet makkelijk! Het eerste stuk naar de gate lopen was ongeveer drie kwartier en toen waren Joelle en ik al kapot en nat van het zweet, tot groot vermaak van de jongens! Vanaf daar was het 4,5 km naar de lunchstop en ik had opeens de spirit in me benen en vloog die berg op! Na de lunch was die spirit ook net zo plots weer verdwenen, en ben ik de laatste 6 km samen met Joelle de berg echt opgekropen wat weer de lach bij onze gids opwekte en wij sowieso al steeds dubbel lagen. De weg gaat bijna steil omhoog en bestaat uit alleen maar wortels van bomen waar je overheen moet klimmen. Na de laatste stop moesten we nog anderhalf uur en de weg was veranderd van jungle in een groot zandduin dat steil omhoog ging, en dan ook echt steil mensen! Dit was het zwaarste stuk van heel de kim, en ook de grappigste want achter me liep Joelle en die kon alleen maar ''Oh my god!!'' uitbrengen, voor me liep Carl met ''Kill me, kill me now!'' en daartussen in zat ik met ''This is absolute torture, why did I sign up for this?!'' na ruim een uur zandduin veranderde de weg in een rotswand, nou die ben ik dus echt letterlijk samen met Carl opgekropen, ik was KAPOT! Eenmaal op de rand van de vulkaan probeerde ik zo goed en snel als dat ging naar het uitzicht te lopen, wou wel even zien waar ik me zo voor uitgeput had, en toen ik over de rand keek heb ik denk ik wel tien minuten lang alleen maar WOW!! gezegd en voor me uitgestaard. Iedereen was het er over eens: dit was alle pijn en moeite dubbel en dwars waard!!
Totaal hebben we zeven uur over de klim gedaan en was het inmiddels dus al bijna zonsondergang, ook dat was weer supermooi. De gidsen en porters hadden de tenten al opgezet, en na een bord rijst en de zonsondergang werd het al snel pikkedonker, en toen zagen we de lava uit de vulkaan stromen, zo gaaf! Om half 8 zijn we allemaal in de tentjes gekropen en heb ik mezelf in al me warme kleren en de slaapzak gerold, het was KOUD! En er stond ook nog eens een ontzettend harde wind, niemand heeft die nacht geslapen...steeds maar iets van vijf of tien minuten en hup weer wakker en rillen. Rond half 5 's ochtends vloog de buitenkant ook nog eens van onze tent af, en Carl en ik kwamen allebei niet in beweging om dat te fixen, koud was het sowieso wel ook met de buitenkant van de tent op zijn plek. Om 6 uur 's ochtends werden we wakker gemaakt, nou ja niet dat we dat al niet waren, en hadden we anderhalf uur om nog volop te genieten van het onwijs mooie uitzicht. Daarna begon de tocht naar beneden, gelukkig gaat dat stukken sneller dan naar boven. Het zandduin ben ik zo een beetje afgetuimeld en het duurde ongeveer drie en half uur voordat we weer bij de gate stonden. Daar was het eventjes uitrusten voordat we naar de jeep liepen en na het oppikken van onze backpacks naar Sengigi werden gereden. Sebastian en Joelle gingen weer terug naar Gili T. en dat betekende dus afscheid nemen. Eind van de middag waren Carl en ik in Sengigi en na het inchecken in Hotel Elen ben ik gelijk onder de douche gesprongen, ik was echt helemaal zwart van al het zand! Die avond hebben we natuurlijk niks gedaan behalve uitrusten.
Maandag bleven we een dagje in Sengigi om bij te komen en inmiddels was de spierpijn ook ingekikt, het lopen ging verre van soepel. 's Middags hebben we een scooter gehuurd en zijn we naar Mataram gereden, een stad in de buurt. Daar hebben we in de mall gelopen en gezocht naar een paleis maar die nooit gevonden. Eind van de middag waren we weer terug in Sengigi, nog op tijd voor een zonsondergang vanaf de top van een van de baaien, en daarna vond Carl dat ik maar eens moest leren scooter rijden. Zo gezegd zo gedaan, een paar haperingen en ik reed scooter! Het ging de hele weg goed, tot we op een punt kwamen waar we gingen keren....om de een of andere reden ging dat niet helemaal goed want ik dacht dat ik het wiel al op de weg gedraaid had en toen ik gas gaf bleek dat dus ff anders, ik ging recht op het huis en de auto af die aan de weg stonden, mijn hersenen registreerden niet echt dat ik het gas moest los laten en wham daar lagen we op de grond, woops! Gelukkig allebei maar een kleine schaafwond op de benen en voor de rest nog helemaal heel. Eventjes voor de duidelijkheid het was mijn eerste keer scooterrijden, als je net leert lopen of fietsen val je ook weleens om ;) haha Na de val ben ik maar weer achterop gegaan en heeft Carl teruggereden.
Dinsdag gingen we met de boot naar Bali, van de haven Lembar in Lombok naar de haven Padangbai in Bali en daar nog een uur in een busje naar Kuta. Carl was al eerder in Kuta geweest dus wist al een accommodatie en na het droppen van de spullen zijn we gaan eten. 's Avonds hebben we rondgelopen door Kuta en daarna bij de Bounty Discotheek nog gezellig gefeest. De volgende dag zijn we overdag Kuta doorgelopen, in de Discovery Mall geweest en op het strand gezeten. Kuta is een echte feest en surfplek, overal surfshops, leuke barren, veel souvenirshops en allemaal leuke straatjes! 's Avonds zijn we de dansvloer onveilig gaan maken bij de Sky Garden, een bar die bestaat uit vier verschillende verdiepingen met allemaal een andere muziekstijl en een open dak, helemaal leuk! Donderdag was een luie dag, de ogen gingen pas tegen 2 uur 's middags open en we hebben niks anders gedaan dan internetten en voor pampus op bed gelegen. 's Avonds waren we te gaar om iets te doen en dachten we ''halen even wat water en call it an early night.'' Maar eenmaal op straat was de vermoeidheid helemaal verdwenen en werd het uiteindelijk een superavond tot in de vroege uurtjes in Paddy's Club, Bounty Discotheek en the Sky Garden! Je kan dus al wel raden dat we vrijdag ook niks gedaan hebben, was zo gaar als een kanarie! Die avond werd het wel echt een vroege avond, eventjes een nacht rust van het stappen.
Gisterochtend werden we allebei rond half 8 wakker van een aardbeving, ik had de slaap nog in me ogen zitten en kon alleen maar uitbrengen: ''waarom voel ik een aardbeving?!'' Het voelde wel gek en duurde gelukkig niet langer dan een minuut, daarna ben ik ook gelijk weer dromenland ingegaan. Eind van de ochtend zijn we opgestaan en een scooter gaan huren, dit keer ben ik maar niet gaan rijden, en zijn we naar Tanah Lot gereden. Dit is een tempel ongeveer een uur vanaf Kuta vandaan die in het water staat en met low tide kan je daar dus heenlopen, maar alleen lokalen mogen de tempel naar binnen. Eind van de middag waren we weer terug in Kuta en hebben we daar nog wat door de omgeving gereden en een mall ingegaan en heb ik in de souvenirstraatjes nog wat laatste inkopen gedaan. Het was mijn laatste avond in Kuta en omdat ik rond half 4 's nachts naar de airport moest was ik niet van plan te gaan slapen, het werd dus een late film in de bios, G.I. Joe...ja ook niet mijn eerste keuze maar het was de enige die draaide en hadden toch niks beters te doen. Na de film was het tijd voor nog een allerlaatste keer los gaan in de Sky Garden en Bounty Discotheek en heb ik mijn laatste Indonesische Bintang biertjes gedronken. Om 4 uur 's ochtends aten we nog een laatste maaltijd in de McDonalds en een half uur later zat ik met al me bagage in de taxi naar het vliegveld en had ik afscheid genomen van Carl. Mijn vlucht vertrok om 6 uur 's ochtends en ik was zo moe dat ik bij de gate al in slaap viel, heb mezelf naar het vleigtuig geslenterd en ik was al in slaap voordat we in de lucht waren. Drie uurtjes later werd ik weer wakker in Kuala Lumpur en binnen anderhalf uur was ik alweer in de stad. Eerst maar eens gaan slapen na het inchecken in Le Village Hostel.
Morgen komt Lenny ook aan in Kuala Lumpur, want haar moeder komt donderdag hier aan voor het begin van hun vakantie samen en dus maak ik hier eventjes een tussenstop van vijf dagen voordat ik op vrijdag naar Cambodja vlieg, eventjes gezellig bijkletsen!
En verder:
- Zaten er heel veel Fransen in Indonesie
- Was het resultaat van Mt. Rinjani op mijn voeten drie blaren en een blauwe teennagel
- Stonk iedereen ontzettend hard na de klim van Mt. Rinjani, en waren helemaal vuil van het zand...gelukkig was dit bij iedereen het geval en konden we er flink om lachen
- Hebben Carl en ik drie dagen lang ontzettend veel spierpijn gehad van Mt. Rinjani, konden amper lopen en om de een of andere reden zakte mijn rechterbeen steeds in elkaar....we liepen er dus niet zo charmant bij haha
- Kwam ik in Bali iedereen van de Bromo tour tegen; de Engelse meiden verschillende keren op straat en in de clubs, Fernando in de Sky Garden, en bij de afdaling van Mt Rinjani kwam ik Antti tegen die aan de klim naar boven bezig was. Zo geinig dat iedereen toch eigenlijk wel dezelfde route aflegt!
- Wou ik echt met heel mijn hart niet weg ui Bali, we hebben allerlei mogelijke plannen bedacht voor mij om te blijven maar helaas de realiteit was toch echt dat mijn visum ophield, had ook gewoon een twee maanden visum moeten halen dom, dom, dom!
- Wil ik zeker weten nog wel een keer terug naar Indonesie!!
- Ga ik vrijdag aan de laatste drie landen en tien weken van me reis beginnen en komt dus ook het einde steeds sneller in zicht, het vliegt allemaal voorbij!
- Ga ik nu weer proberen foto's toe te voegen, keeping my fingers crossed that it will work!
Kus,
Peet
-
20 September 2009 - 08:57
Suus :
Hahaha, jij en een motor ;) had je Carl niet gewaarschuwd van tevoren?? :P
Gaat idd snel allemaal! Voor je 't weet lig je hier op de grond ;).
Foto's niet gelukt?! Ben benieuwd!! Zullen er vast nog op komen.
XXKus -
20 September 2009 - 09:02
Nitz:
Nona Manis,
wat een leuk verhaal weer!! Sorry dat ik nog niet op je mail heb gereageerd, internet lag eruit en het een ontzettend drukke week! Maar ik heb je kaartje ontvangen!! :D Duurde 2 weken haha I knew u would like Indonesia! Heel veel plezier met Len en Dicky en geniet van de landen die nog komen!!
Kus & Knuffel! -
20 September 2009 - 09:07
Carla:
Haha wat een verhaal! ik ben wel heeeeel benieuwd naar de foto's hoor! Veel plezier in Kuala Lumpur:D
kus! -
20 September 2009 - 09:27
Marja:
Hallo Petra,
Wat weer een super verhaal!Je maakt wat mee.En ik heb bewondering voor je klimmen.Geniet nog maar want het gaat zeker snel!
Groetjes van de Kivitjes! -
20 September 2009 - 11:07
Papa - Mama:
We hadden ondanks de slechte verbinging vanmorgen wel al een idee hoe het geweest was ,maar als je het verhaal leest is het echt supper.De foto's zijn ook mooi, het uitzicht boven is ook geweldig en zijn benieuwt naar al je andere foto's. De komende dagen veel plezier in KL.
Dikke kus en knuffel -
20 September 2009 - 11:30
Dicky:
Hoi Peet,
De tijd vliegt inderdaad!
Leuk dat je ook Indonesie-verslaafd bent.
Nog 4 dagen dan zie ik je weer!
Tot donderdag (lekker vroeg 's morgens!!)
Groetjes
Dicky -
20 September 2009 - 12:10
Cleo:
O, ik wil ook zo graag naar Indonesie!! Echt super mooie foto's. Ik weet in ieder geval wel zeker wat mijn eerste reis bestemming word als ik ben afgestudeerd! Klinkt allemaal nog steeds geweldig Petra! -
20 September 2009 - 13:09
Astrid De Rijk:
Weer een super vrhaal!!! Wel een vette klim, gewoon 7 uur lang steil omhoog! Had al moeite met de Cristoffelberg op Curacao... dat was een uurtje! Had al een tijdje plannen, maar weet nu wel zeker het Indo gaat worden, waarschijnlijk Januari dus kan je voor die tijd nog uitgebreidt tips geven en foto's showen!! Veel plezier in KL met de reunie van jou & Lenny! XXXXXXXXX -
20 September 2009 - 18:55
Henk:
Lieve petra,
Wat een geweldige foto's en enthousiast verhaal. Je hebt wel al heel veel van de wereld gezien. Met Marja afgesproken dat we nu toch echt ook naar Bali gaan (wij zijn nog nooit in Indonesië geweest). Ben benieuwd naar je verhaal uit Cambodja. Daar gaan we eind van het jaar naar toe, dus vertel ons maar van de mooie plekjes. Af en toe zul je wel moe zijn, maar dit is een ervaring om jaloers op te zijn, waar je je hele leven aan kunt terug denken. Lieve groet, Henk -
21 September 2009 - 06:55
Loes:
Heej Peetje,
De spierpijn weer een beetje minder. De kuitjes zullen wel flink getraind zijn nu....
Hebben trouwens vrijdag je pinpas afgegeven bij de moeder van Lenny, dus dat komt allemaal goed.
Gave foto's van de zonsondergang enzo.
Geniet ervan! Time flies when your having fun!!!
x loes -
21 September 2009 - 08:12
RIk:
Mij werd het volgende verteld:
Indonesisch(e) tatoeage of litteken: (schaaf)wond van een tocht met de motor in Indonesie. Bijna iedere toerist die een motor huurt schijnt er eentje te krijgen.
Ik heb er ook eentje, sterker nog t is een schaafwond die wat is gaan ontsteken waardoor het nu een blijvend litteken is! Dus je bent niet alleen Petra! -
23 September 2009 - 07:18
Vinnie:
Heeeej Peet! Nou ik ben reuze trots dat je de top van die vulkaan hebt beklommen hoor. Dat lijkt me wel erg afzien, maar inderdaad een spectaculair uitzicht!
Nou heel veel plezier nog ff met Len en Dicky en alvast heeel veel plezier ook in Cambodja!
xoxo Vinnie -
27 September 2009 - 15:17
Adri:
Hallo Petra,
Ik zie dat je het nog steeds naar je zin hebt echter nu willen wij je enkel van harte feliciteren met je 23 ste verjaardag en vier dit maar lekker op je vakantie bestemming nogmaals van harte en groetjes van je allerliefste oompje Adri en tante Hetty. -
28 September 2009 - 11:30
Loes:
Heej Peet..dagje te laat maar toch nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag!!!! Heb je een leuke dag gehad?
Ben benieuwd naar je volgende verhaal!
x loes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
